1.في «د» : ـ تعالى .

2.في «د» : كفو آدم فمن دونه .

3.الكافي ، ج ۱ ، ص ۴۶۱ ، ح ۱۰ ؛ تهذيب الأحكام ، ج ۷ ، ص ۴۷۰ ، ح ۱۸۸۲ ؛ مناقب آل أبي طالب ، ج ۲ ، ص ۲۹ ؛ بحار الأنوار ، ج ۴۳ ، ص ۹۷ ، ح ۶.

4.في «د» : خلق حسن .

5.بحار الأنوار ، ج ۱۰ ، ص ۳۶۹ ، ح ۱۹.

6.مستدرك الوسائل ، ج ۱۸ ، ص ۲۰۷ ، ح ۲۲۵۱۰ ؛ سنن النسائي ، ج ۷ ، ص ۸۲ ؛ السنن الكبرى ، ج ۸ ، ص ۲۲ ؛ الدرالمنثور ، ج ۲ ، ص ۱۹۸ ؛ كنز العمال ، ج ۱۵ ، ص ۳۲ ، ح ۳۹۹۴۵.

7.الرواشح السماوية ، ص ۲۰۱ ؛ بحار الأنوار ، ج ۹۶ ، ص ۱۷۰ ، ح ۲ ؛ كنز العمال ، ج ۶ ، ص ۳۸۵ ، ح ۱۶۱۷۶ ؛الأخيرتين «قدس» بدل «أفلح».

8.جامع الأخبار ، ص ۱۱۳ ؛ دار السلام ، ج ۴ ، ص ۱۶۸.

9.الفقيه ، ج ۲ ، ص ۲۷۷ ، ح ۲۴۳۴ و ج ۴ ، ص ۳۵۹ ؛ مستدرك الوسائل ، ج ۳ ، ص ۴۶۱ ، ح ۳۹۹۸ ؛ وسائل الشيعة ، ج ۳ ، ص ۵۸۳ ، ح ۱۳ و ج ۸ ، ص ۳۰۰ ، ح ۷.

10.الفقيه ، ج ۴ ، ص ۳۷۸ ، ح ۵۷۸۸ ؛ تفسير نور الثقلين ، ج ۴ ، ص ۲۰۹ ، ح ۲ ؛ مسند أحمد ، ج ۱ ، ص ۲۱۵ ؛ الدرالمنثور ، ج ۱ ، ص ۳۳۴ ؛ كنز العمال ، ج ۱۶ ، ص ۱۱۶ ، ح ۴۴۱۱۰ و ج ۱۶ ، ص ۱۱۸ ، ح ۴۴۱۲۶ ؛ مستدرك الحاكم ، ج ۲ ، ص ۳۲۱ ؛ مجمع الزوائد ، ج ۱ ، ص ۱۵۳ ؛ كنوز الحقائق ، ج ۲ ، ص ۱۲۱ ، ح ۶۵۵۲ .

11.جامع المقاصد ، ج ۱۲ ، ص ۳۴.