1025لا مال أعود من العقل 1 - الشهاب في الحكم و الآداب

امام سجاد علیه السلام

لَمّا صَبَّحَتِ الخَيلُ الحُسَينَ عليه السلام ، رَفَعَ يَدَيهِ وقالَ : اللّهُمَّ أنتَ ثِقَتي في كُلِّ كَربٍ ، ورَجائي في كُلِّ شِدَّةٍ ، وأنتَ لي في كُلِّ أمرٍ نَزَلَ بي ثِقَةٌ وعُدَّةٌ ، كَم مِن هَمٍّ يَضعُفُ فيهِ الفُؤادُ ، وتَقِلُّ فيهِ الحيلَةُ ، ويَخذُلُ فيهِ الصَّديقُ ، ويَشمَتُ فيهِ العَدُوُّ ، أنزَلتُهُ بِكَ وشَكَوتُهُ إلَيكَ ، رَغبَةً مِنّي إلَيكَ عَمَّن سِواكَ ، فَفَرَّجتَهُ وكَشَفتَهُ ، وأنتَ وَلِيُّ كُلِّ نِعمَةٍ ، وصاحِبُ كُلِّ حَسَنَةٍ ، ومُنتَهى كُلِّ رَغبَةٍ .

ـ از امام زين العابدين عليه السلام ـ: صبح [عاشورا] ، چون امام حسين عليه السلام چشم گشود ولشكر را ديد ، دستانش را بالا برد و گفت : «خداوندا! تو تكيه گاه من در هر سختى و اميد من در هر گرفتارى هستى. در هر امرى كه بر من درآمده ، تو تكيه گاه و ساز و برگِ منى . بسى پريشانى كه دل ، در آن سست مى شود و چاره ، اندك مى گردد و دوست ، انسان را وا مى گذارد و دشمن ، شماتت مى كند و من ، از سرِ رغبت به تو ، و نه ديگران ، شكايتش را نزد تو آورده ام و تو در آن ، برايم گشايش داده اى و آن را برطرف ساخته اى . تويى ولىّ هر نعمت و صاحب هر نيكى و نهايت هر مقصود» .

الإرشاد : ج 2 ص 96

>متون حديث>تك نگاريهای موضوعی

تعداد بازدید : 91751

الشهاب في الحكم و الآداب - صفحه 172

۱۰۲۵.لا مال أعود من العقل. ^۱

۱۰۲۶.لا عبادة كالتفكّر. ^۲

۱۰۲۷.لا تقطعْ رحمك وإن قطعك. ^۳

۱۰۲۸.لا تسمّوا شهاباً؛ فإنّ الشهاب من أسماء النار. ^۴

۱۰۲۹.لا اُحبّ المتكلّفين. ^۵

۱۰۳۰.لا خيل أبقى من الدهم. ^۶

۱۰۳۱.لا يفلح قوم ولَّت عليهم امرأة. ^۷

۱۰۳۲.لا يحبّ أميرَ المؤمنين عليه السلام إلّا طاهر الولادة دون خبيثها. ^۸

۱۰۳۳.لا امرأة خير من ابنة العمّ. ^۹

1.روضة الواعظين ، ص ۴ ؛ بحار الأنوار ، ج ۶۹ ، ص ۴۰۹ ، ح ۱۲۲ ؛ الكافي ، ج ۸ ، ص ۲۰ ؛ كنز العمال ، ج ۱۶ ، ص ۱۲۰ ، ح ۴۴۱۳۶ ؛ المحاسن ، ج ۱ ، ص ۱۷ ؛ التوحيد ، ص ۳۷۶ ؛ تحف العقول ، ص ۶ ؛ الاختصاص ، ص ۲۴۶.

2.بحار الأنوار ، ج ۱ ، ص ۹۴ ، ح ۲۴ ؛ الكافي ، ج ۸ ، ص ۲۰ ؛ كنز العمال ، ج ۱۶ ، ص ۱۲۱ ، ح ۴۴۱۳۶ ؛ زبدة البيان ، ص ۱۳۹ ؛ المحاسن ، ج ۱ ، ص ۱۷ ؛ التوحيد ، ص ۳۷۶ ؛ تحف العقول ، ص ۶ ؛ الاختصاص ، ص ۲۴۶ ؛ البداية والنهاية ، ج ۸ ، ص ۴۴.

3.الكافي ، ج ۲ ، ص ۳۴۷ ، ح ۶ ؛ وسائل الشيعة ، ج ۸ ، ص ۵۹۴ ، ح ۴ ؛ مستدرك الوسائل ، ج ۹ ، ص ۱۰۶ ، ح ۱ ؛ بحار الأنوار ، ج ۷۴ ، ص ۱۰۴ ، ح ۶۳.

4.مستدرك الوسائل ، ج ۱۵ ، ص ۱۳۲ ، ح ۱.

5.الكافي ، ج ۶ ، ص ۲۷۵ ، ح ۱ ؛ وسائل الشيعة ، ج ۱۶ ، ص ۴۳۱ ، ح ۲ ؛ مستدرك الوسائل ، ج ۱۶ ، ص ۲۳۸ ، ح ۲ ؛ مسند زيد بن علي ، ص ۳۹۳ ؛ المحاسن ، ج ۲ ، ص ۴۱۵ ، ح ۱۶۸ ؛ مشكاة الأنوار ، ص ۲۱۹ ؛ بحار الأنوار ، ج ۷۵ ، ص ۴۵۴ ، ح ۱۷.

6.دعائم الإسلام ، ج ۲ ، ص ۱۹۵ ، ح ۷۱۱ ؛ مستدرك الوسائل ، ج ۸ ، ص ۲۵۵ ، ح ۱ ؛ كنز العمال ، ج ۴ ، ص ۵۳۰ ؛ عوالي اللئالي ، ج ۳ ، ص ۳۰۰ ، ح ۸۷ .

7.فتح الباري ، ج ۸ ، ص ۱۱۷ ؛ مستدرك الحاكم ، ج ۴ ، ص ۵۲۵ ؛ مسند أحمد ، ج ۵ ، ص ۴۳ و ۴۷ ؛ بحار الأنوار ، ج ۴۳ ، ص ۳۴۲ ؛ مناقب آل أبي طالب ، ج ۳ ، ص ۱۸۲ ؛ الخلاف ، ج ۶ ، ص ۲۱۳ ، ذيل مسألة ۶ .

8.بشارة المصطفى ، ص ۵۴ ؛ الثاقب في المناقب ، ص ۱۲۳ ؛ بحار الأنوار ، ج ۲۷ ، ص ۱۴۵ ، ح ۱.

9.دعائم الإسلام ، ج ۲ ، ص ۱۹۵ ، ح ۷۱۱ ؛ مستدرك الوسائل ، ج ۸ ، ص ۲۵۵ ، ح ۱ و ج ۱۴ ، ص ۳۰۲ ، ج ۱ ؛ كنز العمال ، ج ۴ ، ص ۵۳۰ ؛ عوالي اللئالي ، ج ۳ ، ص ۳۰۰ ؛ بحار الأنوار ، ج ۱۰۳ ، ص ۲۳۶ ، ح ۲۷.