2. در نماز آن حضرت، بيست و نُه فصل؛
3. صيام النبى [سه فصل]؛
4. حج ايشان، چهار فصل؛
5 . اذكار ايشان، شانزده فصل؛
6 . در عموم احوال و معاش ايشان، چهل و هفت فصل: درباره پوشش، عادات، خواب و بيدارى، سوارى، خريد و فروش، در درمان ها كه فصل هايى را شامل مى گردد (بطن، طاعون، وبا، استسقا، جراحات و سوختگى، داغ كردن، عرق النساء، خستگى مزاج، خارش بدن، ذات الجنب، دردسر، طعام و شراب بيمار، و...)، امر مسكن رفتن، كلام و سكوت و خنديدن ايشان، شارب، جهاد و آداب آن،
خاتمه در حديث هايى كه صحت آن ثابت نشده.
كار فيروزآبادى در 804ق / 1402م از سوى ابو الجواد محمّد بن محمود مخزومى حنفى مصرى به عربى ترجمه شده و به همان نام سفر السعادة شناخته شده و در قاهره چاپ شده است. شيخ عبد الحق دهلوى اين ترجمه عربى را به نام الطريق القويم في شرح صراط المستقيم (هف) به فارسى ترجمه و شرح كرده است. ^۱
اينك به اجمال كارهاى انجام شده درباره سفر السعادة را گزارش مى كنم:

الف . نسخه ها

استاد منزوى نسخه هاى متن فارسى را اين چنين گزارش كرده است:
آغاز: بعد از حمد و ثناى حضرت كبريا و درود بى انتها بر سرور