است. اين كتاب در برگل (2/823) به دو نام «سير نبوى يا منتخب سفر السعادة» و «السير و السلوك» به گونه دو كتاب ياد شده است. آغاز: حديثى كه سلسله اسناد آن را به عقل و نقل متصل گشته، مرفوع و عنعنه روايت آن... حمد خداوندى است كه جواهر زواهر اخبار و آثار.
مشترك 10/218 «منتخب سفر السعادة: سير نبوى» (1نسخه)، 254 «سيرت النبى» (2 نسخه)؛ نسخه ها 6/4491 «سيرت نبوى» (1 نسخه) كه به نادرست به استناد فهرست بشير حسين (1/22) نام نگارنده را ميرعبد العاقل و تاريخ نگارش را 741ق /1340م آورده است؛ استورى 192 ش 239 «سير نبوى»؛ برگل 2/822 زندگى نامه و نام يا نشانى 4 كار ديگرش، 2/823ش 514 «سير نبوى»؛ علماى هند 106؛ نفيسى 1/372 زندگى نامه و چند كارش و همين اثر «سير نبوى يا منتخب كتاب سفر السعادة»؛ علماى هند 106.
آصفيه 2/33؛ آصفيه، هندليست 2/878 ش 75؛ ايوانف 996؛ بشيرحسين، شيرانى 1/22 «رساله در سيرت النبى»؛ شيرانى 30؛ عليگر، اطهر 27 «احوال پيغامبر يا منتخب سفر السعادة»؛ نوشاهى، موزه 755 «انتخاب سفر السعادة». ^۱

بند سوم. خاتمه سفر السعادة يا رسالة في بيان ما لم يثبت فيه حديث صحيح من الأبواب

يكم. چنان كه گذشت خاتمه سفر السعادة در ذكر روايات منقول از پيامبر است، كه به اثبات نرسيده است و گفته شد نسخه اى از اين رساله در كتابخانه مسجد اعظم قم موجود است.
شمس الدين ابو عبد الله محمّد بن حسن ابن همات دمشقى (1091 ـ