ب. يك مورد را با ترديد آورده است، بدين معنا كه مى گويد گروهى آن را صحيح دانسته و گروهى حكم به عدم صحت كرده اند و آن شماره 12 است.
ج . در 66 مورد ديگر ايشان حكم به عدم صحت و يا عدم ثبوت و تعبيرهايى از اين دست دارد، كه شرح آن چنين است:
ـ لم يصحّ فيه حديث (32 مورد): شماره هاى 1، 2، 3، 4، 5، 6، 13، 14، 15، 16، 17، 18، 19، 20، 21، 22، 23، 24، 25، 26، 27، 29، 30، 37، 40، 49، 56، 62، 66، 67، 73، 75.
ـ ليس فيه حديث صحيح (2 مورد): شماره 11 ، 55 .
ـ لم يرد فيه حديث صحيح (1 مورد): شماره 54 .
ـ لم يثبت فيه شيء (27 مورد): شماره هاى 28، 31، 32، 33، 34، 36، 38، 39، 41، 42، 46، 47، 48، 50، 52، 53، 57، 58، 59، 60، 63، 64، 68، 70، 71، 72، 77.
ـ ليس فيه شيء (1 مورد): شماره 45 .
ـ ليس فيه شيء مثبت (1 مورد): شماره 76 .
ـ لم يصل (1مورد): شماره 61 .
مواردى كه حكم به جعل و وضع كرده روشن است، مورد ترديد نيز ابهامى ندارد ؛ اما در مواردى كه حكم به عدم صحت و يا عدم ثبوت و تعبيرهاى مشابه آن دارد ـ يعنى موارد بند ج ـ با ابهام همراه است. به تعبير ديگر فيروزآبادى مراد خود را در عدم صحت بيان نكرده است. ابن همات مى گويد از تعابير فيروزآبادى برمى آيد كه عدم صحت به دو معنا به كار رفته است؛ گاه به معناى عدم ورود چنان كه صاحبان الموضوعات معتقدند و گاه به معناى عدم صحت چنان كه اصطلاح محدثان است.
قولهم لا يصحّ في هذا الباب شيء أو لم يصحّ هذا الحديث، يريدون به نفي الصحة على اصطلاح المحدِّثين ، ولا يلزم منه نفي حسنه فضلاً