سرانجام سيّد كاظم رشتى در سال 1288 ه ق چشم از جهان فرو بست.
محمّد تقى هروى ، به شدّت تحت تأثير اين استاد و نيز شيخ احمد احسايى است . او در جاهاى متعدّدى از اربعين خويش از اين استادش سخنانى نقل كرده و گاه با تعبير «سيّد الاُستاذ» و گاهى با تصريح به نام وى ، مطالبى را جهت اثبات مدّعاهاى خويش نقل نموده است.

وفات هروى

محمّد تقى هروى معاصر على محمّد باب بود كه ادّعاى بابيّت و سپس ادّعاى مهدويّت نمود و هر دو از شاگردان سيّد كاظم رشتى بودند . در زمان وى غوغاى بابى گرى سراسر ايران از جمله اصفهان را فراگرفت . با آن كه هروى يك كتاب به نام تنبيه الغافلين و يك رساله فارسى در ردّ بابى گرى نگاشت و از على محمّد باب ومذهب وى بيزارى جست ، امّا باز هم وى را به پيروى از بابى گرى وحمايت از آن متّهم نمودند ، پس به ناچار از اصفهان خارج شد و در كربلا مجاور گرديد و سر انجام در همان جا از دنيا رفت . ^۱
مرحوم شيخ آغا بزرگ تهرانى مى نويسد :
وقد اقتضت بعض الاُمور خروجه من أصبهان ، فاختار مجاورة الحائر الشريف في 1271 ، فكان فيه مشغولاً بالتدريس والتصنيف إلى أن توفّي في 1299 ؛ كما حدّثني به ابن اُخته الشيخ علي المعلّم الأصفهاني نزيل سامراء ، ودفن بمقبرة السيّد صاحب الضوابط في الصحن الحسيني الصغير ^۲ .