اليَهودِ 1 . 2 بديهى است كه تفاوتى ميان يهود و نصارا با ساير فِرق غيرمسلمان ، در نكوهيده بودن تقليد از معابد آنان نيست .
4 . احترام گذاشتن به مسجد
مسجد ، به دليل اين كه مركز ويژه ارتباط انسان با خداست و خانه خدا ناميده شده ، در اسلام ، احترام خاصّى دارد ۳ و براى آن كه احترام به مسجد ، به صورت فرهنگى عمومى در جامعه اسلامى در آيد ، افزون بر احكام و آداب ويژه اى كه در اسلام براى ارتباط با اين مكان مقرّر شده ، ۴ در شمارى از روايات ، حتّى تصغير بستن لفظ «مسجد» ، ناروا شمرده شده است ، چنان كه از پيامبر صلى الله عليه و آله روايت شده كه فرمود :
لا يَقولَنَّ أحَدُكُم لِلمَسجِدِ ، مُسَيجِدٌ ، فَإِنَّهُ بَيتٌ يُذكَرُ اللّهُ فيهِ .۵
1.ر . ك : ص ۴۹ ( آنچه در ساختن مسجد ، ناپسند است / ساختن محراب ) .
2.فقيه گرانسنگ ، مؤلّف جواهر الكلام ، پس از نقل آراى فقيهان پيشين و تبيين مقصود آنان از فتوا دادن به كراهت محراب سازى در مساجد ، در مقام نتيجه گيرى ، چنين مى نويسد : آنچه در مسئله محراب سازى مكروه است ، يكى از سه چيز زير است : مقصوره و جان پناه ، محراب هاى بسيار فرو رفته در ديوار ـ كه شبيه مقصوره است ـ ، و محراب هاى ويژه اى كه به شكل مستقل در [برخى] مساجد ساخته مى شود و شبيه قربانگاه هاى يهود است . . . . و امّا محراب هايى كه تنها به صورت اثرى در ديوار و با هدف نماياندن قبله ايجاد مى شوند و يا اندكى در ديوار فرورفته اند ، هيچ كراهتى ندارند ، چنان كه سيره متداول ، امروزه به دور از هر گونه واكنش منفى ، به كار گيرى چنين محراب هايى را تأييد مى كند ؛ بلكه كمتر مسجدى است كه فاقد چنين محرابى باشد (جواهر الكلام : ج ۵ ص ۲۸۲) .
3.ر . ك : ص ۵۷ ( فصل چهارم : بزرگداشت مسجد ) .
4.ر . ك : ص ۱۳۳ ( فصل هشتم : احكام و آداب مسجد ) .
5.ر . ك : ص ۵۶ ح ۶۰ .
