1.در نتيجه ، به كار گيرى ابزارها و ادوات جنگى در مسجد كه با فضاى آرامش و امنيت ، ناسازگار است . نيز تجمّل و پيرايه بندى هايى كه با هدف شرافت بخشيدن به مساجد از سوى متولّيان امر صورت پذيرد ، با روح مسجد ، همخوان نيست .

2.با توجّه به حسّاسيت موضوع حضور كودكان در مسجد ـ كه از سال هاى آغازين شكل گيرى شخصيت آنان ، مى تواند زمينه ساز پيوند عميق و پايدارشان با عمومى ترين پايگاه دينى گردد ـ ، ضرورت دارد كه با اين موضوع با دقّت افزون ترى برخورد شود . به نظر مى رسد سخن پيامبر صلى الله عليه و آله مبنى بر ممنوعيت ورود كودكان به مسجد ، ناظر به كودكانى باشد كه به دليل خردسالى ، توان مراعات حرمت مسجد را ندارند و ممكن است موجب آلوده شدن محيط مسجد شوند و يا با بازيگوشى ، آرامش اهل مسجد و نمازگزاران را برهم بزنند . در كنار هم قرار گرفتن كودكان و ديوانگان در اين حديث ، شاهد روشنى بر اين ادّعاست .

1.القَيلُولة : الاستراحة نصف النهار وإن لم يكن معها نوم ، قال يقيل قيلولة فهو قائل (النِّهاية : ج ۴ ص ۱۳۳ «قيل») .

2.القارورة : واحدة القوارير من الزُّجاج (الصِّحاح : ج ۲ ص ۷۸۹ «قرر») .

3.المعجم الكبير: ج ۲ ص ۱۳۹ ح ۱۵۸۹ عن جبير بن مطعم ، كنز العمّال: ج ۷ ص ۶۷۲ ح ۲۰۸۵۰ .

4.سنن ابن ماجة: ج ۱ ص ۲۴۷ ح ۷۴۸ عن ابن عمر ، كنز العمّال: ج ۷ ص ۶۶۷ ح ۲۰۸۲۰ .

5.دعائم الإسلام: ج ۱ ص ۱۴۹ ، بحار الأنوار: ج ۸۳ ص ۳۸۱ ح ۵۱ .

6.تهذيب الأحكام: ج ۳ ص ۲۵۴ ح ۷۰۲ عن عبد الحميد عن الإمام الكاظم عليه السلام ، كتاب من لا يحضره الفقيه: ج ۱ ص ۲۳۷ ح ۷۱۵ ، الجعفريّات: ص ۵۱ ، النوادر للراوندي: ص ۲۴۱ ح ۴۹۵ كلاهما عن الإمام الكاظم عن آبائه عليهم السلام ، بحار الأنوار: ج ۸۳ ص ۳۴۹ ح ۲ ؛ سنن ابن ماجة: ج ۱ ص ۲۴۷ ح ۷۵۰ وفيه «وشراركم» بدل «وشراءكم» ، السنن الكبرى: ج ۱۰ ص ۱۷۷ ح ۲۰۲۶۸ وليس فيه «وشراءكم وبيعكم» ، المعجم الكبير: ج ۲۲ ص ۵۷ ح ۱۳۶ كلّها عن واثلة بن الأسقع ، كنز العمّال: ج ۷ ص ۶۷۰ ح ۲۰۸۳۴ .

7.الكافي: ج ۳ ص ۳۶۹ ح ۸ ، تهذيب الأحكام: ج ۳ ص ۲۵۹ ح ۷۲۴ ، بحار الأنوار: ج ۸۳ ص ۳۵۰ .