۳۰۴.سنن أبى داوود ـ به نقل از عمرو بن شعيب ، از پدرش ، از جدّش ـ :پيامبر خدا ، از خريد و فروش در مسجد و اين كه در آن ، گم شده اى جستجو گردد و يا شعرى خوانده شود ، نهى فرمود .

۳۰۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند به من چنين وحى فرمود : «اى برادر پيامبران و اى برادر بيم دهندگان ! مردم خود را هشدار ده تا زمانى كه حقّ يكى از بندگان من بر گردن هر يك از آنهاست ، وى به خانه اى از خانه هاى من ، وارد نشود كه او را كه در برابرم به نماز ايستاده ، نفرين مى كنم تا هنگامى كه آن حق را ادا كند ، كه در آن صورت ، خود ، گوش او خواهم شد ـ همان كه با آن مى شنود ـ و ديده وى خواهم شد ـ همان كه با آن مى بيند ـ و او از دوستان و برگزيدگانم مى گردد و نيز در بهشت ، همراه پيامبران و صدّيقان و شهيدان و صالحان ، همسايه من خواهد بود » .

۳۰۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند به پيامبرى از پيامبران ، وحى فرمود كه : «چه شده است كه بندگانم با دل هاى ناپاك و دستانى آلوده ، به خانه هاى من (مساجد) درمى آيند؟ آيا به من غرّه مى شوند؟ يا مرا مى فريبند؟ به عزّت و شُكوه و بلندى مقامم سوگند كه آنان را به چنان بلايى گرفتار مى سازم كه شخص بردبار را در آن سرگشته كنم ! از ايشان ، تنها آن كس نجات مى يابد كه چونان شخصِ در حال غرق شدن ، دعا كند».

۳۰۷.امام على عليه السلام :خداوند ـ تبارك وتعالى ـ به مسيح عيسى بن مريم عليه السلام وحى فرمود كه : «به اشراف بنى اسرائيل بگو : جز با دل هاى پاك و ديدگان فروفتاده و دستانى پاكيزه و به ستم نيالوده ، به خانه اى از خانه هاى من وارد نشويد . و به آنان بگو : بدانيد كه من ، دعاىِ كسى از شما را كه حقّ يكى از آفريدگان من بر گردن اوست ، مستجاب نمى كنم».

۳۰۴.سنن أبي داوود عن عمرو بن شعيب عن أبيه عن جدّه :إنَّ رَسولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله نَهى عَنِ الشِّراءِ وَالبَيعِ فِي المَسجِدِ ، وأن تُنشَدَ فيهِ ضالَّةٌ ، وأن يُنشَدَ فيهِ شِعرٌ . ^۱

۳۰۵.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :أوحَى اللّهُ إلَيَّ أن يا أخَا المُرسَلينَ ، ويا أخَا المُنذِرينَ ، أنذِر قَومَكَ لا يَدخُلوا بَيتا مِن بُيوتي ولِأَحَدٍ مِن عِبادي عِندَ أحَدٍ مِنهُم مَظلِمَةٌ ، فَإِنّي ألعَنُهُ مادامَ قائِما يُصَلّي بَينَ يَديَّ حَتّى يَرُدَّ تِلكَ المَظلِمَةَ ، فَأَكونَ سَمعَهُ الَّذي يَسمَعُ بِهِ ، وأكونَ بَصَرَهُ الَّذي يُبصِرُ بِهِ ، ويَكونَ مِن أولِيائي وأصفِيائي ، ويَكونَ جاري مَعَ النَّبِيّينَ وَالصِّدّيقينَ وَالشُّهَداءِ وَالصّالِحينَ فِي الجَنَّةِ . ^۲

۳۰۶.عنه صلى الله عليه و آله :أوحَى اللّهُ تَعالى إلى نَبِيٍّ مِنَ الأَنبِياءِ : ما بالُ عِبادي يَدخُلون بُيوتي ـ يَعنِي المَساجِدَ ـ بِقُلوبٍ غَيرِ طاهِرَةٍ ، وأيدٍ غَيرِ نَقِيَّةٍ ، أبي يَغتَرّونَ؟ أو إيّايَ يُخادِعونَ؟ وعِزَّتي وجَلالي وعُلُوّي فِي ارتِفاعي ، لَأَبتَلِيَنَّهُم بِبَلِيَّةٍ أترُكُ الحَليمَ فيهم حَيرانَ ، لا يَنجو مِنهُم إلّا مَن دَعا كَدُعاءِ الغَريقِ . ^۳

۳۰۷.الإمام عليّ عليه السلام :إنَّ اللّهَ تَبارَكَ وتَعالى أوحى إلَى المَسيحِ عيسَى بنِ مَريَمَ عليهماالسلام : قُل لِلمَلَأِ مِن بَني إسرائيلَ : لا تَدخُلوا بَيتا مِن بُيوتي إلّا بِقُلوبٍ طاهِرَةٍ ، وأبصارٍ خاشِعَةٍ ، وأكُفٍّ نَقِيَّةٍ ، وقُل لَهُم : إنّي غَيرُ مُستَجيبٍ لِأَحَدٍ مِنكُم دَعوَةً ولِأَحَدٍ مِن خَلقي قِبَلَهُ مَظلِمَةٌ . ^۴