203
فرهنگ نامه مسجد

۳۴۵.امام على عليه السلام ـ در حديثى در فضيلت مسجد كوفه ـ :در اين مسجد ، نوح عليه السلام كشتى خود را ساخت و در آن ، تنور جوشيد ، و خانه و مسجد نوح نيز در اين جا بود .

۳۴۶.امام على عليه السلام :همانا مسجد كوفه ، چهارمين مسجد از مساجد چهارگانه مسلمانان است . نزد من ، دو ركعت نماز در آن ، از ده ركعت نماز در غير آن ، محبوب تر است .

۳۴۷.كتاب من لايحضره الفقيه ـ به نقل از اَصبغ بن نُباته ـ :روزى پيرامون امير مؤمنان ، در مسجد كوفه نشسته بوديم كه فرمود : «اى كوفيان! خداوند ، فضيلتى به شما ارزانى داشته كه به ديگران نداده است و آن ، مصلّاى شماست كه خانه آدم و نوح و ادريس عليهم السلام و محلّ نماز ابراهيم خليل و برادرم خضر عليهماالسلامو نيز نمازگاه من است . اين مسجد ، از جمله چهار مسجدى است كه خداوند عز و جل آنها را براى اهل مسجد ، برگزيده است و گويا من ، آن را همانند مُحرمى در دو جامه سپيد مى بينم كه در روز رستاخيز ، آورده شده است كه اهل خود و كسانى را كه در آن نماز مى گزارند ، شفاعت مى كند و شفاعتش هم رد نمى شود و روزگارى خواهد آمد كه حجر الأسود درآن نصب مى شود . بى ترديد ، زمانى فرا خواهد رسيد كه آن جا محلّ نماز يكى از فرزندانم ، مهدى ، و نمازگاه همه مؤمنان شود و هيچ مؤمنى بر روى زمين باقى نمى ماند ، مگر اين كه در آن مسجد است و يا دل بسته اوست . پس آن را وا مگذاريد و با نماز خواندن در آن ، به خداى عز و جل نزديك شويد ، و براى برآمدن نيازهايتان ، بِدان رو كنيد كه اگر مردم بركت آن را بدانند ، اگر چه چهار دست و پا بر روى برف و يخ ، از هر سو بدان روى مى آورند .


فرهنگ نامه مسجد
202

۳۴۵.عنه عليه السلام ـ في حَديثٍ لَهُ في فَضلِ مَسجِدِ الكوفَةِ ـ :فيهِ نَجَرَ نوحٌ سَفينَتَهُ ، وفيهِ فارَ التَّنّورُ ، وبِهِ كانَ بَيتُ نوحٍ ومَسجِدُهُ . ۱

۳۴۶.عنه عليه السلام :إنَّ مَسجِدَ الكوفَةِ رابِعُ أربَعَةِ مَساجِدَ لِلمُسلِمينَ ، رَكعَتانِ فيهِ أحَبُّ إلَيَّ مِن عَشرٍ فيما سِواهُ . ۲

۳۴۷.كتاب من لا يحضره الفقيه عن الأَصبَغ بن نُباتة :بَينا نَحنُ ذاتَ يَومٍ حَولَ أميرِالمُؤمِنينَ عليه السلام في مَسجِدِ الكوفَةِ ، إذ قالَ :
يا أهلَ الكوفَةِ ، لَقَد حَباكُمُ اللّهُ عَزَّوجَلَّ بِما لَم يَحبُ بِهِ أحَدا مِن فَضلٍ : مُصَلّاكُم بَيتُ آدَمَ ، وبَيتُ نوحٍ ، وبَيتُ إدريسَ ، ومُصَلّى إبراهيمَ الخَليلِ ، ومُصَلّى أخِيَ الخِضرِ عليهم السلام ، ومُصَلّاي ، وإنَّ مَسجِدَكُم هذا لَأَحَدُ الأَربَعَةِ المَساجِدِ الَّتِي اختارَهَا اللّهُ عَزَّوجَلَّ لِأَهلِها ، وكَأَنّي قَد اُتِيَ بِهِ يَومَ القِيامَةِ في ثَوبَينِ أبيَضَينِ يَتَشَبَّهُ بِالمُحرِمِ ، ويَشفَعُ لِأَهلِهِ ولِمَن يُصَلّي فيهِ فَلا تُرَدُّ شَفاعَتُهُ ، ولا تَذهَبُ الأَيّامُ وَاللَّيالي حَتّى يُنصَبَ الحَجَرُ الأَسوَدُ فيهِ .
ولَيَأتِيَنَّ عَلَيهِ زَمانٌ يَكونُ مُصَلَّى المَهدِيِّ مِن وُلدي ، ومُصَلّى كُلِّ مُؤمِنٍ ، ولا يَبقى عَلَى الأَرضِ مُؤمِنٌ إلّا كانَ بِهِ أو حَنَّ قَلبُهُ إلَيهِ ، فَلا تَهجُروهُ ، وتَقَرَّبوا إلَى اللّهِ عَزَّوجَلَّ بِالصَّلاةِ فيهِ ، وَارغَبوا إلَيهِ في قَضاءِ حَوائِجِكُم ، فَلَو يَعلَمُ النّاسُ ما فيهِ مِنَ البَرَكَةِ لَأَتَوهُ مِن أقطارِ الأَرضِ ولَو حَبوا ۳ عَلَى الثَّلجِ . ۴

1.تفسير العيّاشي : ج ۲ ص ۱۴۷ ح ۲۴ عن سلمان ، بحار الأنوار : ج ۱۰۰ ص ۳۸۷ ح ۹ . وراجع : كتاب من لا يحضره الفقيه: ج ۱ ص ۲۳۱ ح ۶۹۳ .

2.المزار الكبير : ص ۱۲۸ ح ۹ عن الشعبي ، بحار الأنوار: ج ۱۰۰ ص ۳۹۵ ح ۲۹؛ كنز العمّال : ج ۲ ص ۴۳۶ ح ۴۴۳۳ نقلاً عن أبي الشيخ نحوه .

3.الحَبْو : أن يمشي على يديه وركبتيه أو اُسته (النهاية : ج ۱ ص ۳۳۶ «حبا») .

4.كتاب من لا يحضره الفقيه : ج ۱ ص ۲۳۱ ح ۶۹۶ ، الأمالي للصدوق : ص ۲۹۸ ح ۳۳۴ ، روضة الواعظين : ۳۶۹ ، بحار الأنوار : ج ۱۰۰ ص ۳۸۹ ح ۱۴ .

  • نام منبع :
    فرهنگ نامه مسجد
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1387
    نوبت چاپ :
    اوّل
تعداد بازدید : 92987
صفحه از 279
پرینت  ارسال به