۳۵۳.امام باقر عليه السلام :مسجد كوفه ، باغى از باغ هاى بهشت است . هزار و هفتاد پيامبر در آن نماز خوانده است و سمت راستش رحمت خدا و سمت چپش مكر است . عصاى موسى عليه السلام و بوته كدو [كه يونس عليه السلام پس از نجات از شكم ماهى در سايه آن آرميد] و انگشترى سليمان عليه السلام در آن جا بود . درمسجد كوفه بود كه آب از تنور جوشيد و كشتى [نوح عليه السلام ] ساخته شد و آن ، مهم ترين نقطه بابِل و محلّ تجمّع انبيا عليهم السلام است .
۳۵۴.المزار الكبير ـ به نقل از حمّاد بن زيد حارثى ـ :نزد امام صادق عليه السلام بودم ، در حالى كه خانه از مردم كوفه پُر بود . مردى از ميان آنان از امام عليه السلام پرسيد : اى فرزند پيامبر خدا! من از مسجد [كوفه] دورم و نيّت نماز در آن را ندارم .
امام عليه السلام فرمود : «آن جا برو كه اگر مردم ، آنچه را در آن است ، مى دانستند ، اگر چه چهار دست و پا ، بدان روى مى آورند» .
آن مرد گفت : من ، گرفتار كارى هستم .
امام عليه السلام فرمود : «بدان مسجد برو و تا آن جا كه مى توانى ، آن را ترك مكن . و بر تو باد كه به سمت راست مسجد ، نزديك درهاى كَنده بروى ، كه مقام ابراهيم عليه السلام آن جاست ، و نيز در كنار [ستون] پنجم مسجد ، كه مقام جبرئيل عليه السلام است . سوگند به خداوندى كه جانم در دست اوست ، اگر مردم از فضيلت اين مسجد ، آنچه را كه من مى دانم ، مى دانستند ، در آن ازدحام مى كردند» .
۳۵۵.امام صادق عليه السلام :يك نماز در مسجد كوفه ، برابر با يكهزار نماز است .
۳۵۶.الكافى ـ به نقل از هارون بن خارجه ـ :امام صادق عليه السلام به من فرمود : «اى هارون بن خارجه! فاصله [خانه] تو و مسجد كوفه چه قدر است ؟ يك ميل هست ؟ » .
گفتم : نه .
فرمود : «آيا همه نمازهايت را در آن به جا مى آورى ؟» .
گفتم : نه .
فرمود : «اگر من نزديك آن بودم ، اميد داشتم كه هيچ نمازى در آن از من ترك نشود . مى دانى فضيلت آن مكان چه قدر است ؟ هيچ بنده درستكار و يا پيامبرى نيست ، جز آن كه در مسجد كوفه نماز گزارده است . حتّى پيامبر صلى الله عليه و آله ـ هنگامى كه خداوند او را به معراج بُرد ـ ، جبرئيل عليه السلام به وى گفت : مى دانى اكنون كجايى ، اى پيامبر خدا ؟ تو در برابر مسجد كوفه اى .
فرمود : «از پروردگارم برايم رخصت بگير تا داخل آن شده ، دو ركعت نماز بگزارم» .
پس ، از خداوند اجازه طلبيد و خداوند به وى اجازه داد . همانا جانب راست آن ، باغى از باغ هاى بهشتى است و ميانه آن و نيز آخر آن ، باغى از باغ هاى بهشتى است . هر نماز واجب در آن ، برابر با يكهزار نماز است و نماز مستحب در آن ، برابر با پانصد نماز است . نشستن در آن [حتّى] بدون تلاوت قرآن و ذكر ، عبادت است و اگر مردم ، فضيلتى را كه در آن است ، مى دانستند ، اگر چه چهار دست و پا ، بدان روى مى آورند» .
