۳۵۷.الكافى ـ به نقل از مُفضّل بن عمر ـ :نزد امام صادق عليه السلام در كوفه بودم ، در ايّامى كه بر ابوالعباس سفّاح ، وارد شده بود . هنگامى كه به محلّه كُناسه رسيديم ، فرمود : «عمويم زيد ، اين جا به دار آويخته شد» .
سپس به راه خود ادامه داد تا به راسته روغن فروشان ـ كه در انتهاى راسته زين سازان بود ـ ، رسيد . پس خود پياده شد و فرمود : «پياده شو . اين ، مكان سابق مسجد كوفه است ؛ همان كه آدم عليه السلام آن را رسم كرد و من نمى پسندم كه سواره داخل آن شوم» .
گفتم : چه كسى نقشه آن را تغيير داد ؟
فرمود : «نخستين آن ، توفان زمان نوح عليه السلام بود . سپس ياران پادشاهان ايران و عرب ، و سرانجام ، زياد بن ابى سفيان ، آن را تغيير دادند» .
گفتم : كوفه و مسجد آن ، در عصر نوح عليه السلام وجود داشتند ؟
فرمود : «آرى ، اى مفضّل! و محلّ سكونت نوح عليه السلام و قوم او ، در روستايى به فاصله يك منزلى در سمت غرب كوفه بود . نوح عليه السلام ، مردى نجّار بود كه خداوند ، او را به پيامبرى برانگيخت و وى را برگزيد . نوح ، نخستين كسى است كه كشتى اى ساخت كه بر آب ، روان گردد . نوح ، نهصد و پنجاه سال در ميان مردم خود ، درنگ كرد و آنان را به سوى خداوند عز و جل فرا مى خواند ؛ ليكن ، وى را استهزا كرده ، به تمسخر مى گرفتند . چون از آنان چنين ديد ، نفرينشان كرد و گفت : «پروردگارا! هيچ كس از كافران را بر روى زمين ، باقى مگذار ؛ چرا كه اگر آنان را باقى بگذارى ، بندگانت را گم راه مى كنند و جز زشتكارِ ناسپاس نمى زايند» . پس خداوند به نوح وحى فرمود : كشتى جادارى بساز و در ساختن آن ، شتاب كن . آن گاه ، نوح به دست خود در مسجد كوفه كشتى ساخت و چوب آن را از راه دور آورد تا آن كه از ساختن آن ، رهايى يافت» .
