۲۰.امام على عليه السلام :هر گاه خداوند ـ تبارك و تعالى ـ بخواهد كه زمينيان را عذاب كند ، مى فرمايد : «اگر نبودند كسانى كه به پاس بزرگى و عظمت من ، يكديگر را دوست مى دارند و مسجدهايم را آباد مى كنند و سحرگاهان آمرزش مى طلبند ، بى ترديد ، عذابم را فرو مى فرستادم .
۲۱.امام صادق عليه السلام ـ به فضل بن عبدالملك ـ :اى فضل! از هر قبيله اى ، جز برگزيده آن ، و از هر خاندانى ، جز اصيل آن ، ره سپار مسجد نمى شود . اى فضل! مسجدرو ، دستِ كم يكى از اين سه چيز نصيبش مى شود : يا دعايى مى كند كه خداوند با آن او را به بهشت مى برد ، يا دعايى كه به سبب آن ، خداوند ، بلاى دنيا را از او دور مى سازد ، و يا برادرى كه در راه خداى عز و جلبهره اش مى گردد .
