۱۲۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كه با مسجد اُنس گيرد ، خداوند با وى اُنس مى گيرد .
۱۲۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :براى مسجدها ميخ هايى است ۱ كه فرشتگان ، همنشين آنهايند . هر گاه غايب شوند ، آنان را مى جويند و اگر بيمار شوند ، به عيادتشان مى روند و اگر نيازى داشته باشند ، يارى شان مى كنند .
۱۲۳.امام على عليه السلام ـ در بيان حديث معراج پيامبر صلى الله عليه و آله ـ :خداى متعال فرمود : « ...اى احمد! چنين نيست كه هر كس بگويد : خدا را دوست دارم ، مرا دوست داشته باشد تا آن كه . . . مسجد را خانه [ى خود] بگُزيند» .
۱۲۴.امام على عليه السلام :خوشا به حال آنان كه به آخرت گرويده اند و از دنيا روى گردان اند! آنها كسانى هستند كه مسجدهاى خدا را فرش ، خاكش را بستر ، آبش را وسيله پاكيزگى ، قرآن را جامه زيرين و دعا را جامه رويين [ ـِ خويش] ساخته اند و به شيوه عيسى عليه السلام دنيا را پذيرفته اند .
۱۲۵.امام زين العابدين عليه السلام :موسى بن عمران عليه السلام گفت : پروردگارا! اهل تو كه در روزى كه سايه اى جز سايه تو نيست ، آنان را زير سايه خود مى برى ، كيان اند ؟
خداوند به او وحى كرد : « كسانى كه پاكْ دل و خاكسارند . . . آنها كه چونان مأوا گُزيدن عقاب ها در آشيانه هايشان ، مساجد مرا كاشانه [ى خود] برمى گزينند .
