۱۵۴.الدعوات :روايت شده كه امام زين العابدين عليه السلام از كنار مردى گذشت كه بر در خانه شخص ديگرى نشسته بود . به او فرمود : «چه چيز تو را بر درِ خانه اين مردِ نازپرورده ستمگر ، نشانده است؟» .
گفت : گرفتارى .
امام فرمود : «برخيز كه اكنون ، تو را به درى راه نمايى كنم كه از درِ خانه او بهتر است ، و به پروردگارى كه براى تو از او نيكوتر است» .
آن گاه ، دستش را گرفت تا به مسجد [ ـِ پيامبر صلى الله عليه و آله ] رسيد و فرمود : «رو به سوى قبله كن و دو ركعت نماز بگزار . سپس دستانت را به درگاه خداى عز و جل بالا ببر و او را ثنا بگو و بر فرستاده اش درود بفرست و با آيات پايانى سوره حشر و شش آيه آغازين سوره حديد و دو آيه سوره آل عمران ، ۱ خدا را بخوان و از خداى سبحان ، حاجت بخواه كه تو چيزى درخواست نمى كنى ، جز آن كه بى ترديد ، به تو عطا خواهد كرد» .
۱۵۵.امام صادق عليه السلام :پدرم [امام باقر عليه السلام ] هر گاه مى خواست حاجتى را بخواهد ، آن را هنگام زوال خورشيد مى خواست . در آن هنگام ، ابتدا چيزى صدقه مى داد و بوى خوشى را استعمال مى كرد و به مسجد مى رفت و هر حاجتى داشت ، از خدا مى خواست .
