جسم ، صورت ، شهوت و عالَم پايين ، به بُعد مُلكى انسان ، و روح الهى ، عقل و عالم بالا ، اشاره به جنبه ملكوتىِ اوست .
آيات و رواياتى كه اشاره به آفرينش بُعد مُلكى انسان دارند ، به چهار دسته تقسيم مى شوند :
دسته اوّل ، آيات و رواياتى كه به بيان آفرينش انسان از خاك پرداخته اند ؛ ۱
دسته دوم ، آيات و رواياتى كه به آفرينش انسان از آب ، اشاره دارند ؛ ۲
دسته سوم ، آيات و رواياتى كه مرحله پيشرفته (نطفه) را بيان كرده اند ؛ ۳
دسته چهارم ، آيات و رواياتى كه به مراحل تكاملىِ جنبه ملكى انسان از خاك تا وصول به بُعد ملكوتى اشاره كرده اند . ۴
5 . آفرينش ملكوتى انسان
قرآن كريم ، در باره آفرينش ملكوتى انسان در مورد آدم عليه السلام پس از ذكر تسويه كه ناظر به بُعد مُلكى اوست ، تعبير «نَفَخْتُ فِيهِ مِن رُّوحِى»۵ به كار مى برد و در باره نسل وى ، پس از بيان مراحل آفرينش مُلكى (نطفه ، عَلَقه ، مَضْغه و ...) ، لحن خود را از خلق به انشا تغيير داده و مرحله جديدى را كه با مراحل پيشين ، متفاوت است ، يادآور مى شود ؛ مرحله اى كه در آن ، سخن از حيات ، علم و قدرت انسان است . مراحل پيشين هر چند در اوصاف ، ويژگى ها ، رنگ ،
1.. ر . ك : ص ۶۷ (آفرينش انسان از خاك) .
2.. ر . ك : ص ۶۹ (آفرينش انسان از آب) .
3.. ر . ك : ص ۷۳ (آفرينش انسان از نطفه) .
4.. ر . ك : ص ۷۵ (مراحل تكامل انسان) .
5.حجر : آيه ۱۵ و ۲۹ ، ص : آيه ۳۸ و ۷۲ .
