فصل دوم : آفرينش انسان
2 / 1
انسان ، پيش از آمدن به اين جهان
قرآن
«آيا انسان را آن هنگام از روزگار [به ياد] آيد كه چيزى در خور يادكرد نبود ؟» .
«آيا انسان به ياد نمى آورد كه ما او را پيش تر آفريديم ، حال آن كه چيزى نبود ؟» .
«[فرشته] گفت : چنين است . پرودگار تو گفت : «اين [كار] بر من آسان است ، و تو را [نيز ]پيش تر آفريدم ، در حالى كه هيچ نبودى»» .
حديث
۱۹.امام باقر عليه السلامـ در باره اين سخن خداوند متعال :«آيا انسان را آن هنگام از روزگار [به ياد ]آيد كه چيزى در خور يادكرد نبود ؟»ـ: در علم [خدا ]در خور يادكرد بوده و در آفرينش ، در خور يادكرد نبود . ۱
۲۰.امام صادق عليه السلامـ در باره اين سخن خداوند متعال :«آيا انسان را آن هنگام از روزگار [به ياد] آيد كه چيزى در خور يادكرد نبود ؟»ـ: وجود تقديرى داشته ؛ امّا وجود تكوينى نداشته است .
