۶۵.بحار الأنوارـ به نقل از مفضّل بن عمر ـ: [به امام صادق عليه السلام ] گفتم : پيدايش بدن ها و رشد مرحله به مرحله آنها را تا رسيدن به مرحله پايانى و كمال آنها را شرح ده .
فرمود : «نخستين مرحله اش ، صورتگرى و شكل بخشيدن به جنين است در رحِم ـ يعنى جايى كه نه چشمى آن را مى بيند و نه دستى به آن مى رسد ـ ، و او را [در آن جا] تدبير مى كند تا آن كه به صورت موجودى كامل و برخوردار از آنچه مايه قوام و استحكام اوست : از امعا و احشا و اندام ها و ابزارها گرفته تا استخوان ها و گوشت و پى و مغز و عصب و رگ ها و غضروف ها كه در تركيب اعضاى او دخيل اند ، به دنيا مى آيد . چون به دنيا آمد ، خود مى بينى كه چگونه همه اعضاى او رشد مى كنند ، در حالى كه شكل و هيئتش ثابت است و زياد و كم نمى شود ، تا آن كه به نهايت رشد خود برسد . اگر عمرش به آن حد برسد يا آن كه بيش از آن حد ، مدّت عمر خود را تمام كند . آيا اينها جز با تدبير و حكمتى دقيق ، شدنى است ؟