امام علی علیه السلام
فَإِنّي اُوصيكُم بِتَقوَى اللّهِ... فَمَن أخَذَ بِالتَّقوى عَزَبَت عَنهُ الشَّدائِدُ بَعدَ دُنُوِّها... وتَحَدَّبَت عَلَيهِ الرَّحمَةُ بَعدَ نُفورِها، وتَفَجَّرَت عَلَيهِ النِّعَمُ بَعدَ نُضوبِها، ووَبَلَت عَلَيهِ البَرَكَةُ بَعدَ إرذاذِها.
شما را به پروادارى از خدا، سفارش مىكنم...؛ زيرا هر كه پروا پيشه كند، سختىها، پس از آن كه نزديك شدهاند، از او دور مىشوند... و رحمت، پس از آن كه رميده است، به او مهربان مىگردد و [چشمه ]نعمتها، پس از آن كه خشكيده، بر او جوشان مىشود و [بارانِ] بركت، پس از آن كه نَم نَم گشته است، بر او سيل آسا مىگردد.
نهج البلاغة : الخطبة 198
حكمت هاى عقيدتى و سياسىفصل يكم : امامتفصل دوم : امّتفصل سوم : اهل بيتفصل چهارم : مادر امامان ، از اهل بيت است