اصحاب اجماع
قسمت اوّل
ناصر باقرى بيدهندى
سخنى در آغاز
پس از قرآن، مهمترين منبع شناخت معارف و احكام اسلامى، حديث است. در فرهنگهاى لغت، حديث را به معناى نو، تازه ۱ و پديدار گشتن چيزى كه نبوده است ۲ برگردانده اند. اما در اصطلاح شرع، گزارش سخن، فعل و تقرير معصوم(ع) است. ۳
احاديث معصومان(ع) توسط شنوندگانى كه در مجالس، محافل درسى و گفت و شنودهاى ايشان شركت مى كردند، منتقل مى گشت و به كتابهاى صحابه، تابعين و محدّثان راه مى يافت و همدوش قرآن، ملاك عمل و راهنماى امت قرار مى گرفت، و اين نبود مگر به سبب تشويق مسلمانان به تعليم، تعلّم، حفظ، كتابت، قرائت، درايت و
1.العين، ج۳، ص۱۷۷
2.معجم مقاييس اللغة، ج۲، ص۱۷۷؛ مقباس الهداية، ج۱، ص۵۶
3.مقباس الهداية، ج۱، ص۵۷؛ الوجيزة فى علم الدراية، شيخ بهايى، ص۱؛ قوانين الأصول، ص۴۰۹
