۳۰.امام على عليه السلام :خوشا به حال هر بنده بى نام و نشانى كه مردم را مى شناسد و مردم او را نمى شناسند. خداوند، او را به خشنودى [از خدا]، مى شناسد. اينان، چراغهاى هدايت اند. خداوند، هر گونه فتنه تاريكى را از آنان مى زدايد ، به زودى، آنان را غرق رحمتى از رحمتهاى خود مى كند. نه سخن پراكن و فاش كننده اسرارند، و نه نافرهيخته و رياكار .

۳۱.امام على عليه السلام ـ در توصيف آخر الزمان ـ :زمانى مى رسد كه هيچ كس در آن زمان نجات نمى يابد، مگر هر مؤمن بى نام و نشانى. اگر حاضر باشد، ناشناخته است و اگر غايب باشد، جستجو نمى شود. اين افراد، چراغهاى هدايت اند ونشانه هايى روشن براى شبروان .

۳۲.امام صادق عليه السلام :اگر مى توانيد ناشناس بمانيد ، چنين كنيد ؛ و باكى بر تو نيست اگر مردمْ تو را ستايش نكنند و حتّى در ميان مردم، نكوهيده باشى ، اگر نزد خداوند ـ تبارك و تعالى ـ ، ستوده باشى .