امام حسین علیه السلام

ـ حينَ قُتِلَ ابنُهُ عَلِيٌّ الأَكبَرُ ـ: اللّهُمَّ دَعَونا لِيَنصُرونا فَخَذَلونا وقَتَلونا ، اللّهُمَّ فَاحبِس عَنهُم قَطرَ السَّماءِ ، وَامنَعهُم بَرَكاتِ الأَرضِ ، فَإِن مَتَّعتَهُم إلى حينٍ ، فَفَرِّقهُم شِيَعا ، وَاجعَلهُم طَرائِقَ قِدَدا ، ولا تُرضِ الوُلاةَ عَنهُم أبَدا .

ـ از امام حسين عليه السلام (هنگامى كه فرزندش على اكبر كشته شد) ـ: خداوندا! كوفيان، ما را فرا خواندند تا يارى‌مان كنند؛ امّا ما را وا نهادند و كُشتند. خداوندا! بارانِ آسمان را از ايشان باز دار و بركت‌هاى زمين را از ايشان دريغ كن و اگر تا مدّتى [از زندگى] برخوردارشان ساختى، آنان را پراكنده ساز و دچار اختلافشان بگردان و هيچ گاه زمامداران را از ايشان، خشنود مكن .

الطبقات الكبرى (الطبقة الخامسة من الصحابة) : ج 1 ص 471 .

>خدمات حدیث>ویژه نامه‌ها>مناسبت ها>سایر مناسبت ها

تعداد بازدید : 15921

مبادی دانش و پژوهش - صفحه 20

ورزد ، حلال خورد و روزش را روزه بدارد و شبش را به عبادت بايستد ، خداوند چشمه هاى حكمت را از دلش بر زبانش جارى كند . ^۱

بيان:

از تأمل در احاديثى كه نقش خوراك حلال را در قبول عبادات بيان مى كند ، و عبادت را با وجود حرام خوارى مانند بنا ساختن بر شن روان و سست مى داند ، آشكار مى شود كه اين مبدأ نقش كليدى در تأثير ديگر مبادى علم و حكمت دارد .

4 / 10

كم خورى

۱۳۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هرگاه آدمى خوراكش را كم كند ، درونش پر نور گردد . ^۲

۱۳۹.امام على عليه السلام :پيامبر در شب معراج از پروردگار سبحان پرسيد : . . . پروردگارا! دستآورد گرسنگى چيست؟ فرمود : حكمت و نگهدارى دل و نزديكى به من و اندوه هميشگى و سبكبارى در ميان مردم و گفتار راست و بى اعتنايى به كم و زياد زندگى . . . اى احمد ! هرگاه بنده شكمش گرسنه ماند و زبانش را حفظ كرد به وى حكمت مى آموزم . اگر كافر باشد ، حكمتش حجت و وبال بر او خواهد بود و اگر مؤمن باشد ، حكمتش مايه روشنى و برهان و شفا و رحمتش خواهد شد ، پس آنچه را ندانسته

1.مسند زيد : ۳۸۴.

2.الفردوس : ج ۱ ، ص ۲۹۰ ، ح ۱۱۳۸.