امام حسین علیه السلام

ـ حينَ قُتِلَ ابنُهُ عَلِيٌّ الأَكبَرُ ـ: اللّهُمَّ دَعَونا لِيَنصُرونا فَخَذَلونا وقَتَلونا ، اللّهُمَّ فَاحبِس عَنهُم قَطرَ السَّماءِ ، وَامنَعهُم بَرَكاتِ الأَرضِ ، فَإِن مَتَّعتَهُم إلى حينٍ ، فَفَرِّقهُم شِيَعا ، وَاجعَلهُم طَرائِقَ قِدَدا ، ولا تُرضِ الوُلاةَ عَنهُم أبَدا .

ـ از امام حسين عليه السلام (هنگامى كه فرزندش على اكبر كشته شد) ـ: خداوندا! كوفيان، ما را فرا خواندند تا يارى‌مان كنند؛ امّا ما را وا نهادند و كُشتند. خداوندا! بارانِ آسمان را از ايشان باز دار و بركت‌هاى زمين را از ايشان دريغ كن و اگر تا مدّتى [از زندگى] برخوردارشان ساختى، آنان را پراكنده ساز و دچار اختلافشان بگردان و هيچ گاه زمامداران را از ايشان، خشنود مكن .

الطبقات الكبرى (الطبقة الخامسة من الصحابة) : ج 1 ص 471 .

>خدمات حدیث>ویژه نامه‌ها>مناسبت ها>سایر مناسبت ها

تعداد بازدید : 15892

مبادی دانش و پژوهش - صفحه 3

حديث

۹۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هيچ بنده اى نيست مگر آنكه در چهره اش دو چشم است كه كار دنيا را با آنها مى نگرد و دو چشم در دلش هست كه كار آخرت را با آنها مى بيند . پس هرگاه خداوند خير بنده اى را بخواهد ، دو چشم دلش را مى گشايد تا با آن دو ، وعده هاى غيبى و نهان را ببيند و به نهان در نهان ايمان آورد . ^۱

۹۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اگر شيطانها برگرد دلهاى فرزندان آدم نمى چرخيدند ، آنها به ملكوت نظر مى كردند . ^۲

۹۶.امام صادق عليه السلام :هيچ دلى نيست جز آنكه دو گوش دارد : بر يكى از آنها فرشته اى راهنما و بر ديگرى شيطانى فتنه گر ايستاده است . اين فرمان مى دهد و آن باز مى دارد . شيطان به سرپيچى فرمان مى دهد و فرشته باز مى دارد . اين همان كلام خداوند است : «از راست و چپ نشسته اند . (آدمى) هيچ سخنى را بر زبان نمى آورد، مگر اينكه مراقبى آماده نزد او حاضر است» . ^۳

ر . ك : فصل بعد .