در روايات ديگري هم از اين آيه اقتباس شده که در اکثر قريب به اتفاق آنها عبارت «بالحکمة و الموعظة الحسنة» به مشتقات «دعوة» تعلّق يافته است. ۱ در پاره‌اي از روايات هم صريحاً اين آيه نقل شده است. ۲
تنها در چند روايت اين جار و مجرور به فعل ديگري مرتبط شده که احتمال تحريف در آنها منتفي نيست:
نخست، در زيارتي از امام حسين(:
أشهد أنّک قد اقمت الصلاة و... و جاهدت في سبيل ربک بالحکمة و الموعظة الحسنة...۳
در اين زيارت ـ که با مورد سوم پيش گفته و زيارات مشابهي که در ذيل آن ياد شد ـ شباهت زيادي دارد، احتمال تحريف بسيار است.
دوم، در زيارت مبسوطي از آن حضرت(:
أشهد أنک قد بلّغت و نصحت و وفيت و جاهدت في سبيل‌الله بالحکمة و الموعظة الحسنة و مضيت للّذي کنت عليه شهيداً [شاهداً] و مستشهداً و مشهوداً...۴
احتمال تحريف در اين زيارت نيز، با عنايت به زيارت‌هاي مشابه، جدّي است. ۵
سوم، در زيارت امام مهدي( که به روايت نسبت داده نشده است، در وصف آن حضرت:
الصادع بالحکمة و الموعظة الحسنة.۶
1.با عبارت: «الداعون الي سبيل الله بالحکمة و الموعظة الحسنة» (بحارالانوار، ج۱۰۲، ص۱۸۷)، يا «دعوت الي الله بالحکمة و الموعظة الحسنة» (بحارالانوار، ج۱۰۱، ص۲۳۹ و ص۳۲۰ احتمالاً از سيد مرتضي)، يا «انک دعوت الي الحق و الي سبيل ربک بالحکمة و الموعظة الحسنة» (بحارالانوار، ج۱۰۱، ص۲۶۸) و نيز در نامه محمد بن ابي بکر به معاويه (وقعة صفين، ص۱۱۸، و به نقل از آن در شرح نهج‌البلاغه، ابن ابي الحديد، ج۳، ص۱۸۸، و نيز الاحتجاج، ج۱، ص۴۳۴ و به نقل از آن در بحارالانوار، ج۳۳، ص۵۷۶، ح۷۲۳).
2.الکافي، ج۵، ص۱۳، ح۱ (و به نقل از آن در التهذيب، ج۶، ص۱۲۷، ح۲۲۴، وسائل‌الشيعة، ج۱۵، ص۳۴، ح۱۹۹۴۹، باب ۹ از ابواب جهاد العدو، ح۱، و نيز ر.ک: دعائم‌الاسلام، ج۱، ص۳۳۹)؛ تفسير منسوب به امام حسن عسکري(، ص۵۲۷، و به نقل از آن در الاحتجاج، ج۱، ص۲۳ و به نقل از الاحتجاج در بحارالانوار، ج۲، ص۱۲۵، ح۲ و به نقل از تفسير در ج۹، ص۲۵۵، ح۱ و ج۷۳، ص۴۰۲.
3.کامل الزيارات، ب۷۹، ح۱۲ (و به نقل از آن در بحارالانوار، ج۱۰۱، ص۱۷۱).
4.کامل الزيارات، ب۷۹، ح۱۷ (و به نقل از آن در بحارالانوار، ج۱۰۱، ص۱۸۲).
5.تعبير «مضيت للّذي کنت عليه شهيداً...» در برخي زيارات ديگر ديده مي‌شود. اين زيارت‌ها با زيارت مورد نظر، شباهت بسيار دارند. در اين زيارت‌ها پس از «جاهدت»، عبارت «بالحکمة و الموعظة الحسنة» ديده نمي‌شود. لذا بعيد نمي‌نمايد که اين تعبير در اين زيارت زايد باشد: ر.ک: الکافي، ج۴، ص۵۷۵، ح۲ (و به نقل از آن در التهذيب، ج۶، ص۵۵، ح۱۳۱؛ وسائل‌الشيعة، ح۱۴، ص۴۹۰، ح۱۹۶۷۲، کتاب الحج، ابواب المزار، ب۶۲، ح۱)؛ کتاب من لا يحضره الفقيه، ج۲، ص۵۹۴، ح۳۱۹۹؛ کامل الزيارات، ب۷۹، ح۲ (و به نقل از آن در بحارالانوار، ج۱۰۱، ص۱۵۱).
6.بحارالانوار، ج۱۰۲، ص۱۰۱.
