و درباره او سخنانى گفتند كه به زنى كه بدون داشتن شوهر حامله شده مى‏گويند . آنان گفتند : اى مريم! به راستى كار بسيار ناپسندى مرتكب شده‏اى . اى خواهر هارون! پدرت مرد بدى نبود و مادرت هم بدكار نبود . مريم، به عيسى اشاره كرد . امّا آنها گفتند : چگونه با كودكى گهواره‏اى سخن بگوييم؟ كودك به سخن آمده، گفت : منم بنده خدا . به من كتاب داده و مرا پيامبر گردانيده است و هر جا كه باشم، مرا بابركت ساخته و به من سفارش كرده است كه تا زنده ام، نماز بگزارم و زكات بپردازم و به مادرم نيكى كنم . مرا زورگو و نافرمان، قرار نداده است و درود بر من، روزى كه زاده شدم و روزى كه مى‏ميرم و روزى كه زنده برانگيخته مى‏شوم .^۱

حكمت‏نامه عيسى بن مريم عليه السلام‏

برپايه آنچه گفته شد، ساليانى است كه انديشه انتشار آموزه‏هاى حكيمانه انبياى الهى و پيشوايان بزرگى كه از اين اسوه‏هاى علم و حكمتْ الگو گرفته‏اند، در برنامه‏هاى پژوهشى اين جانب قرار گرفته است . پيش از اين ، حكمت‏نامه پيامبر اعظم صلى اللَّه عليه و آله ، حكمت‏نامه امام حسين عليه السلام ، حكمت‏نامه لقمان عليه السلام و حكمت‏نامه حضرت عبدالعظيم عليه السلام، با همكارى پژوهشكده علوم و معارف حديث (دار الحديث)، تدوين و منتشر گرديد و اينك پنجمين كتاب از اين سلسله ، به آموزه‏هاى حكيمانه عيسى بن مريم عليه السلام اختصاص دارد .
نكته قابل توجه، اين كه عيسى مسيح عليه السلام همه آموزه‏هاى اعتقادى ، اخلاقى و عملىِ خود را در كلمه «حكمت» خلاصه كرده است . قرآن در اين باره مى‏فرمايد :
(وَ لَمَّا جَاءَ عِيسَى‏ بِالْبَيِّنَاتِ قَالَ قَدْ جِئْتُكُم بِالْحِكْمَةِ .^۲
و هنگامى كه عيسى دلايل روشن آورد، گفت : به راستى من براى شما حكمت آورده‏ام) .
حكمت‏نامه عيسى بن مريم عليهما السلام، در واقع، بخشى از اين آموزه‏هاى عيسوى است كه