پیرامون بصیرت - صفحه 8

از بصيرت و بينشِ بيشترى برخوردار خواهد بود .

3 . معناى ديده بصيرت

از منظر قرآن ، در باطن انسان ، شعور مرموزى وجود دارد كه با الهام فطرى الهى ، مى تواند خوب را از بد ، و حق را از باطلْ تشخيص دهد . متن سخن خداوند متعال در اين باره ، چنين است :
«وَ نَفْسٍ وَ مَا سَوَّاهَا فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَ تَقْوَاهَا .۱سوگند به نفس و آن كه آن را درست كرد ! سپس پليدكارى و پرهيزگارى اش را به آن ، الهام كرد» .
در روايتى از امام صادق عليه السلام ، اين الهام فطرى ، چنين تفسير شده است :
أى عَرَّفَها وَ أَلهَمَها ، ثُمَّ خَيَّرَها فَاختارَت .۲يعنى به آن شناسانْد و الهام فرمود . سپس ، او را مخيّر ساخت و او انتخاب كرد .
و در حديث ديگرى از ايشان ، آمده است كه در باره الهام فجور و تقوا مى فرمايد :
عَرَّفَهُ الحَقَّ مِنَ الباطِلِ .۳حق و باطل را به او شناسانْد .
و نيز در تفسير آيه «وَ هَدَيْنَـهُ النَّجْدَيْنِ ؛ و دو راه را به او نشان داديم» ، ۴ از ايشانْ روايت شده :

1.شمس : آيه ۷ ـ ۸ .

2.ر ك : ص ۴۲ ح ۲۳ .

3.ر ك : ص ۴۴ ح ۲۴ .

4.بلد : آيه ۱۰ .

صفحه از 13