غدير و پذيرش آن.
3ـ حذف بعضى از شواهد لفظى و قراين مهمّ حالى كه درباره رخداد غدير و حديث آن وجود داشته است؛ همان شواهد حسّاسى كه از آن در پاسخ به اوّلين سوال شما گفتگو شد. تا آنجا كه ترمذى به همين گفته كوتاه و بريده و بى پيوند اكتفا كرده و چنين آورده است: «قال رسول اللّه فى حديث الغدير: من كنت مولاه فهذا علىّ مولاه».اگر ما اين نقل كوتاه را در كنار نقل مرحوم طبرسى در«احتجاج» كه داستان غديرخم را به تفصيل تمام با توجّه به همه پيوندها و قراين و شواهد از امام باقر(ع) آورده است قرار دهيم، به تلاش عظيم و پى گير گروه زيادى در حذف و سانسور رخداد غدير و حديث آن پى خواهيم برد.
4ـ تلاش در جهت تفسير حديث غدير با شيوه ها و راههايى كه بسيار بعيد و به دور از واقعيّت لغت است، چرا كه در اين تلاش مى خواهند حديث غدير را از محتواى مهّم و كارساز عقيدتى سياسى و اجتماعى جدا كنند و او را در حدّ بيان يك موضوع عاطفى و اخلاقى پايين بياورند.

3- علوم حديث: حديث غدير چه جايگاهى در منابع روايى اهل سنّت دارد؟

آيةالله آصفى: حديث غدير را حدود صد هزار نفر يا بيشتردر غدير خم از رسول الله(ص) شنيده اند. اين مطلب در«سيره حلبيه»، «سيره احمد زينى دحلان»، «تاريخ الخلفاء»، «تذكرةالخواص» و مانند آن آمده است. قاعدتاً اين جمعيت بزرگ صحابه و ديگران كه در آن سفر عظيم با رسول الله(ص) همراه بودند، وقتى به شهرها و قبايل خود بر مى گردند اين حادثه را نقل مى كنند و خبر آن در سطح وسيعى منتشر مى شود.ولى به دلايل سياسى، مخصوصاً در عصر بنى اميه، جلوى انتشار اين حديث گرفته مى شود.