«قل اللهم مالك الملك تؤتى الملك من تشاء تنزع الملك ممّن تشاء و تعزّ من تشاء و تذلّ من تشاء»(آل عمران،۲۶)، «قال من ربكم يا موسى قال ربناالذى اعطى كل شىءٍ خلقه ثم هدى»(طه، ۴۹و۵۰).
اصل دوم: توحيد در حاكميت و تشريع. قرآن در اين مورد مى گويد:
«اِنِ الحكم الاّ لله يقص الحق وهو خير الفاصلين»(انعام،۵۷).
اصل سوم: تعيين امام و ولىّامر از جانب الله، در تاريخ زندگانى بشر.
قرآن درباره امامت و ولايت حضرت ابراهيم(ع) چنين مى گويد: «واذا ابتلى ابراهيم ربّه بكلمات فاتمهن قال انى جاعلك للناس اماماً قال ومن ذريتى قال لاينال عهدى للظالمين»(بقره،۱۲۴).
و در امامت و ولايت رسول الله(ص) چنين مى گويد: «النبى اولى بالمؤمنين من انفسهم»(احزاب،۶).
با تبيين اين سه اصل از قرآن كريم، مى توانيم نظريه نصّ و تعيين الهى را بخوبى درك كنيم و بگوييم: انتخاب امام امت فقط مربوط به الله است و هيچ كس به جز او يا به اذن او، حق انتخاب امام را ندارد.

علوم حديث: از آقايان به جهت فرصتى كه در اختيار مجله قرار دادند، بسيار متشكريم و توفيق هر چه بيشتر آنان را در نشر سنّت پيامبر(ص) و اهل بيت اطهارش(ع) را از خداوند متعال مى طلبيم.