۱۱۱۷۷.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :إنَّ الجارَ كالنَّفْسِ غَيرُ مُضارٍّ و لا آثِمٍ . ^۱

۱۱۱۷۸.عنه عليه السلامـ في رجُلٍ أتى جَبَلاً فَشَقَّ فيهِ قَناةً، فَذَهَبَت قَناةُ الاُخرى بماءِ قَناةِ الاُولى ـ: يَتَقاسَمانِ بحَقائبِ البِئرِ لَيلةً لَيلةً، فَيُنظَرُ أيُّهُما أضَرَّت بصاحِبَتِها، فإن رُئيَتِ الأخيرَةُ أضَرَّت بِالاُولى فَلْتُعَوَّرْ . ^۲

۱۱۱۷۹.عنه عليه السلام :قَضى رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله بالشُّفْعَةِ بينَ الشُرَكاءِ في الأرَضِينَ و المَساكِنِ، و قالَ : لا ضَرَرَ و لا ضِرارَ، و قالَ : إذا اُرِّفَتِ الاُرَفُ و حُدَّتِ الحُدودُ فلا شُفعَةَ . ^۳

(انظر) وسائل الشيعة : 17 / 315 .

۱۱۱۷۷.امام صادق عليه السلام :پناهنده [به مسلمانان] به منزله نفْس [محترم] است ، به شرط آن كه ضرر و زيانى به پناه جو وارد نكند و سوء نيّتى هم نداشته باشد .

۱۱۱۷۸.امام صادق عليه السلامـ از حضرت سؤال شد : مردى به كوهستان رفته و قناتى حفر مى كُند كه بر اثر آن آب قناتى كه قبلاً توسط شخص ديگرى حفر شده كم مى شود ، تكليف آنان چيست؟ ـحضرت فرمود : هر شبى به نوبت، آب يك چاه را اندازه مى گيرند، تا دانسته شود كدام چاه به ديگرى خسارت زده است . اگر معلوم شد كه قنات دومى به اوّلى خسارت وارد كرده بايد آن را پُر كنند .

۱۱۱۷۹.امام صادق عليه السلام :رسول خدا صلى الله عليه و آله براى شريكان در زمين و خانه، حكم به شُفعه كرد و فرمود : ضرر و زيان زدن ممنوع است و فرمود : چنانچه حدود و مرزها [در زمين و خانه ]علامت گذارى و مشخص شود ، ديگر شُفعه (حقّ تقدّم در خريد سهم شريك) منتفى خواهد شد .