الحديث :

۱۱۶۲۶.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :مَن أخَذَ لِلمَظلومِ مِنَ الظَّالِمِ كانَ مَعِيَ في الجَنَّةِ مُصاحِبا . ^۱

۱۱۶۲۷.عنه صلى الله عليه و آلهـ في ذِكرِ ما خاطَبَ اللّهُ تعالى بهِ داوودَ عليه السلام ـ: يا داوودَ ، إنّه لَيسَ مِن عَبدٍ يُعِينُ مَظلوما أو يَمشِي مَعهُ في مَظلِمَتِهِ إلاّ اُثَبِّتُ قَدَمَيهِ يَومَ تَزِلُّ الأقدامُ . ^۲

۱۱۶۲۸.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :أحسَنُ العَدلِ نُصرَةُ المَظلومِ . ^۳

۱۱۶۲۹.عنه عليه السلام :إذا رَأيتَ مَظلوما فَأعِنهُ على الظَّالِمِ . ^۴

۱۱۶۳۰.عنه عليه السلامـ للحَسَنَينِ عليهما السلام ـ: قُولا بِالحَقِّ، و اعمَلا لِلأجرِ، و كُونا للظَّالِمِ خَصما و لِلمَظلومِ عَونا . ^۵

۱۱۶۳۱.الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلامـ في الدُّعاءِ ـ: اللّهُمَّ إنّي أعتَذِرُ إلَيكَ مِن مَظلومٍ ظُلِمَ بِحَضرَتِي فلَم أنصُرْهُ، و مِن مَعروفٍ اُسدِيَ إلَيَّ فلَم أشكُرْهُ ، و مِن مُسِيءٍ اعتَذَرَ إلَيَّ فلَم أعذِرْهُ . ^۶

حديث :

۱۱۶۲۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هركه داد ستمديده را از ستمگر بگيرد ، در بهشت با من يار و همنشين باشد .

۱۱۶۲۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند عزّ و جلّ به داوود عليه السلام وحى فرمود كه : اى داوود! هيچ بنده اى نيست كه ستمديده اى را يارى رساند يا در ستمى كه بر او رفته با او همدردى كند ، مگر اين كه گامهاى او را در آن روزى كه گامها مى لغزد ، استوار نگه مى دارم .

۱۱۶۲۸.امام على عليه السلام :زيباترين عدالت ، يارى دادن ستمديده است .

۱۱۶۲۹.امام على عليه السلام :هرگاه ستمديده اى را ديدى ، او را در برابر ستمگر يارى رسان .

۱۱۶۳۰.امام على عليه السلامـ به امام حسن و امام حسين عليهما السلام ـفرمود : حق بگوييد و براى ثواب كار كنيد و خصم ستمگر و يار ستمديده باشيد .

۱۱۶۳۱.امام زين العابدين عليه السلامـ در دعا ـگفت : بار خدايا! من از درگاه تو عذر مى خواهم اگر در حضور من به ستمديده اى ستم رسيده و من ياريش نرسانده ام . و اگر به من نيكى و احسانى شده و من سپاسگزارى نكرده ام . و اگر بد كننده اى از من پوزش خواسته و من پوزش خواهى او را نپذيرفته ام.