۱۱۶۵۷.عنه عليه السلام :إنّ الزُّهدَ في وِلايَةِ الظَّالِمِ بقَدرِ الرَّغبَةِ في وِلايَةِ العادِلِ . ^۱

۱۱۶۵۸.عنه عليه السلام :الظَّالِمُ طاغٍ يَنتَظِرُ إحدَى النِقمَتَينِ، العادِلُ راعٍ يَنتَظِرُ أحَدَ الجَزاءَينِ . ^۲

۱۱۶۵۹.عنه عليه السلام :إنَّ القُبحَ في الظُّلمِ بقَدرِ الحُسنِ في العَدلِ . ^۳

۱۱۶۶۰.عنه عليه السلام :لا عَدلَ أفضَلُ مِن رَدِّ المَظالِمِ . ^۴

۱۱۶۶۱.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :إن ظُلِمتَ فلا تَظلِمْ . ^۵

۱۱۶۶۲.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :مَن عَذَرَ ظالِما بظُلمِهِ سَلَّطَ اللّهُ علَيهِ مَن يَظلِمُهُ، فإن دَعا لَم يُستَجَبْ لَهُ ، و لَم يَأجُرْهُ اللّهُ على ظُلامَتِهِ . ^۶

۱۱۶۶۳.الإمامُ الكاظمُ عليه السلام :يَعرِفُ شِدَّةَ الجَورِ مَن حُكِمَ بهِ علَيهِ . ^۷

۱۱۶۵۷.امام على عليه السلام :بى رغبتى به حكومت ستمگر ، به اندازه رغبت به حكومت دادگر است .

۱۱۶۵۸.امام على عليه السلام :ستمگر ، سركشى است كه چشم به راه (در معرض) يكى از دو خشم و كيفر [دنيوى و اخروى] است و دادگر ، فرمانروايى است كه منتظر يكى از دو پاداش [دنيوى و اخروى ]است .

۱۱۶۵۹.امام على عليه السلام :زشتىِ ستم ، به اندازه زيبايىِ عدالت است .

۱۱۶۶۰.امام على عليه السلام :هيچ عدالتى ، بالاتر از ردّ مظالم نيست .

۱۱۶۶۱.امام باقر عليه السلام :اگر به تو ستم شد ، تو ستم مكن .

۱۱۶۶۲.امام صادق عليه السلام :هركه براى ستمِ ستمكاران عذر و بهانه بتراشد (آن را توجيه كند) خداوند كسى را بر او مسلّط گرداند كه ستمش كند و آن گاه اگر دعا كند دعايش مستجاب نشود و خداوند براى ستمى كه بر او مى رود نيز اجر و پاداشى به او ندهد .

۱۱۶۶۳.امام كاظم عليه السلام :سختىِ ستم را كسى مى داند كه به او ستم شده باشد .