۱۱۵۲۵.عنه عليه السلام :الظُّلمُ تَبِعاتٌ مُوبِقاتٌ . ^۱

۱۱۵۲۶.عنه عليه السلام :اِقدَمُوا علَى اللّهِ مَظلومِينَ، و لا تَقدَموا علَيهِ ظالِمِينَ . ^۲

۱۱۵۲۷.عنه عليه السلام :مَن ظَلَمَ عِبادَ اللّهِ كانَ اللّهُ خَصمَهُ دُونَ عِبادِهِ . ^۳

۱۱۵۲۸.عنه عليه السلام :بِئسَ الزادُ إلى المَعادِ العُدوانُ على العِبادِ . ^۴

۱۱۵۲۹.عنه عليه السلام :اللّهَ اللّهَ في عاجِلِ البَغيِ، و آجِلِ وَ خامَةِ الظُّلمِ، و سُوءِ عاقِبَةِ الكِبرِ . ^۵

۱۱۵۳۰.عنه عليه السلامـ يَتَبَرَّأُ مِن الظُّلمِ ـ: و اللّهِ لأََن أبِيتَ عَلى حَسَكِ السَّعدانِ مُسَهَّدا، أو اُجَرَّ في الأغلالِ مُصَفَّدا، أحَبُّ إلَيَّ مِن أن ألقَى اللّهَ و رسولَهُ يَومَ القِيامَةِ ظالِما لِبَعضِ العِبادِ، و غاصِبا لِشَيءٍ مِن الحُطامِ، و كيفَ أظلِمُ أحَدا لِنَفسٍ يُسرِعُ إلى البِلى قُفُولُها، و يَطُولُ في الثَّرى حُلُولُها ؟! ^۶

۱۱۵۳۱.عنه عليه السلامـ أيضا ـ: و اللّهِ لو اُعطِيتُ الأقاليمَ السَّبعَةَ بما تَحتَ أفلاكِها، على أن أعصِيَ اللّهَ في نَملَةٍ أسلُبُها جُلْبَ شَعِيرَةٍ ما فَعَلتُهُ. ^۷

۱۱۵۲۵.امام على عليه السلام :ستمگرى ، پيامدهايى مُهلك دارد .

۱۱۵۲۶.امام على عليه السلام :به پيشگاه خدا ، ستمديده وارد بشويد ، ولى ستمگر وارد نشويد .

۱۱۵۲۷.امام على عليه السلام :هر كه به بندگان خدا ستم كند، خداوند به جاى بندگانش خصم و مدّعى او باشد .

۱۱۵۲۸.امام على عليه السلام :چه بد توشه اى است براى آخرت، ستم و تجاوز به بندگان .

۱۱۵۲۹.امام على عليه السلام :از خدا بترسيد ، از خدا بترسيد ، درباره عاقبت ناگوار ستم در دنيا و آخرت و از فرجام بدِ كبر و نخوت .

۱۱۵۳۰.امام على عليه السلامـ در خطبه اى كه ضمن آن از بيدادگرى، بيزارى مى جويد ـفرمود : به خدا سوگند اگر شب را روى گياه اشترخار بيدار مانم و مرا بسته در كند و زنجير بكشانند ، خوشتر دارم از اين كه در روز قيامت با دامنى آلوده به ستم بر يكى از بندگان خدا يا غصب كمترين چيزى از كالاى پست دنيا ، بر خدا و رسول او وارد شوم . چگونه به خاطر جسمى كه تار و پودش به سوى پوسيدگى مى شتابد و روزگاران درازى در زير خاك مى ماند ، بر كسى ستم كنم؟!

۱۱۵۳۱.امام على عليه السلامـ در همان خطبه ـفرمود : به خدا سوگند اگر هفت اقليم را با هر آنچه در زير افلاك آن است به من دهند ، بدين شرط كه با گرفتن پوست جوى از دهان مورى نافرمانى خدا كنم، هرگز چنين نخواهم كرد.