2069

شُعَبُ الشَّكِّ

۹۸۵۳.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :الشَّكُّ على أربَعِ شُعَبٍ : على التَّمارِي ، و الهَولِ ، و التَّرَدُّدِ ، و الاستِسلامِ ، فَمَن جَعَلَ المِراءَ دَيدَنا لَم يُصبِحْ لَيلُهُ ، و مَن هالَهُ ما بَينَ يَدَيهَ نَكَصَ على عَقِبَيهِ ، و مَن تَرَدَّدَ في الرَّيبِ وَطِئَتهُ سَنابِكُ الشَّياطينِ ، و مَنِ استَسلَمَ لِهَلَكَةِ الدُّنيا و الآخِرَةِ هَلَكَ فيهِما . ^۱

2070

مُواجَهَةُ الإمامِ لِمَن شَكَّ فِي القُرآنِ

۹۸۵۴.الإمامُ عليٌّ عليه السلامـ إذ قالَ لَهُ رَجُلٌ : إنّي قد شَكَكتُ في كتابِ اللّهِ المُنزَلِ ـ: ثَكَلَتكَ اُمُّكَ! و كيفَ شَكَكتَ في كتابِ اللّهِ المُنزَلِ؟! ......... إنّ كِتابَ اللّهِ لَيُصَدِّقُ بَعضُهُ بَعضا و لا يُكَذِّبُ بَعضُهُ بَعضا وَ لكِنَّكَ لَم تُرزَقْ عَقلاً تَنتَفِعُ بِهِ ......... . ^۲

2069

شاخه هاى شك

۹۸۵۳.امام على عليه السلام :شك چهار شاخه دارد : جدال كردن ، ترس ، سرگردانى، و تن دادن . كسى كه جدال كردن را عادت خويش گرداند ، شب او صبح نشود ، و كسى كه از آنچه رو يا رويش هست ، بترسد به عقب برگردد، و كسى كه در [عالم ]ترديد و تشويش سرگردان ماند پايمال سُمهاى شياطين شود، و كسى كه به هلاكت دنيا و آخرت تن دهد در هر دو سراى هلاك گردد .

2070

برخورد امام با كسى كه در قرآن شك داشت

۹۸۵۴.امام على عليه السلامـ به مردى كه عرض كرد : من در كتابى كه خداوند فرو فرستاده دچار شكّ شده ام ـفرمود : مادرت به عزايت نِشيند ! چگونه در كتاب فرو فرستاده خداوند شكّ كرده اى؟! . . . همانا كتاب خدا برخى از آن برخى ديگرش را تصديق مى كند و هيچ قسمتى از آن، قسمت ديگرش را تكذيب نمى كند ، امّا به تو عقلى روزى نشده كه از آن بهره گيرى . . . . ^۳