شکایت (شکوه) - صفحه 2

2071

الشَّكوى مِنَ اللّهِ

۹۸۵۵.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :أوحَى اللّهُ إلى أخِي العُزَيرِ ، يا عُزَيرُ ، إن أصابَتكَ مُصِيبَةٌ فلا تَشْكُني إلى خَلقِي ، فقد أصابَني مِنكَ مَصائبُ كَثيرَةٌ و لَم أشكُكَ إلى مَلائكَتي . يا عُزَيرُ ، اِعصِني بقَدرِ طاقَتِكَ عَلى عَذابي . ۱

۹۸۵۶.الكافي عن جابِرٍ عن أبي جعفَرٍ عليه السلام :قالَ رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : يَأتِي عَلى الناسِ زمانٌ يَشْكُونَ فيه رَبَّهُم ، قلتُ : و كيفَ يَشكُونَ فيه رَبَّهُم ؟ قالَ : يقولُ الرجُلُ : وَ اللّهِ ، ما رَبِحتُ شَيئا مُنذُ كذا و كذا ، و لا آكُلُ و لا أشرَبُ إلاّ مِن رَأسِ مالي، وَيحَكَ ! و هَل أصلُ مالِكَ و ذِروَتُهُ إلاّ مِن رَبِّكَ؟! ۲

۹۸۵۷.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :حَسبُ المَرءِ ......... مِن صَبرِهِ قِلَّةُ شَكواهُ . ۳

۹۸۵۸.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :قالَ اللّهُ عَزَّ و جلَّ : عَبدِي المؤمنُ لا أصرِفُهُ في شيءٍ إلاّ جَعَلتُهُ خَيرا لَهُ ، فَلْيَرضَ بِقَضائي ، و لْيَصبِرْ على بَلائي ، و لْيَشكُرْ نَعمائي ، أكتُبْهُ يا محمّدُ مِن الصِّدِّيقِينَ عِندي . ۴

2071

شكايت از خدا

۹۸۵۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند به برادرم عُزَير وحى فرمود كه : اى عزير! اگر مصيبتى به تو رسد، از من نزد آفريدگانم شكايت مكن ؛ زيرا كه از جانب تو مصيبتهاى زيادى به من رسيده و من نزد فرشتگانم از تو شكايت نكرده ام . اى عزير! به اندازه تاب و توانت بر عذاب من ، مرا نافرمانى كن . ۵

۹۸۵۶.الكافىـ به نقل از جابر از امام باقر عليه السلام ـ: پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود : روزگارى مى آيد كه مردم از پروردگار خود شكايت مى كنند . عرض كردم : چگونه از پروردگارشان شكايت مى كنند؟ فرمود : [به اين صورت كه] شخص مى گويد : به خدا سوگند كه مدتهاست كمترين سودى نبرده ام و فقط از سرمايه ام مى خورم . واى بر تو! آيا سر و ته مال تو، جز از پروردگار توست؟!

۹۸۵۷.امام على عليه السلام :در شكيبايى آدمى . . . همين بس كه كمتر شكايت كند .

۹۸۵۸.امام صادق عليه السلام :خداوند عزّ و جلّ فرموده است : بنده مؤمن خود را به هيچ كارى وا ندارم، مگر اين كه آن كار را براى او خير قرار دهم ؛ پس ، بايد به قضاى من خرسند باشد و بر بلاى من صبر كند و از نعمتهايم سپاسگزار باشد تا او را ، اى محمّد ، از صدّيقانِ خودم قلمداد كنم .

1.كنز العمّال : ۳۲۳۴۱ .

2.الكافي : ۵/۳۱۲/۳۷ .

3.بحار الأنوار : ۷۸/۸۰/۶۶ .

4.الكافي : ۲/۶۱/۶ .

5.ظاهرا مقصود از مصيبت هايى كه از انسان به خدا مى رسد، گناهان است، و از آنجا كه پيامبران معصومند اين خطاب از باب «ايّاك أعنى و اسمعى يا جارة» است ؛ يعنى «به در مى گويم كه ديوار بشنود» .

صفحه از 4