۹۹۲۴.عنه عليه السلام :فإن أقُلْ ، يَقولوا : حَرَصَ عَلَى المُلْكِ ، و إن أسكُتْ ، يقولوا : جَزِعَ مِنَ المَوتِ ، هَيهاتَ ! بعدَ اللَّتَيا و الَّتي! و اللّهِ لاَبنُ أبي طالِبٍ آنَسُ بِالمَوتِ مِن الطِّفلِ بِثَديِ اُمِّهِ . ^۱

۹۹۲۵.عنه عليه السلامـ عِند ما يُوَبِّخُ أصحابَهُ عَلَى التَّواني عنِ الجِهادِ ـ: إنّ أحَبَّ ما أنا لاقٍ إلَيَّ المَوتُ . ^۲

۹۹۲۶.عنه عليه السلام :فو اللّهِ إنّي لَعَلَى الحَقِّ ، و إنّي للشهادَةِ لَمُحِبٌّ . ^۳

۹۹۲۷.عنه عليه السلام :و اللّهِ لولا رَجائي الشهادَةَ عِند لِقائي العَدُوَّ ـ و لَو قد حُمَّ لي لقاؤهُ ـ لَقَرَّبتُ رِكابي ، ثُمّ شَخَصتُ عَنكُم فلا أطلُبُكُم ، ما اختَلَفَ جَنوبٌ و شِمالٌ . ^۴

۹۹۲۴.امام على عليه السلام :اگر سخن بگويم ، مى گويند : براى حكومت حرص مى زند و اگر خاموش مانم ، مى گويند : از مرگ مى ترسد . هيهات! به خدا سوگند كه اُنس پسر ابو طالب با مرگ بيشتر از اُنس كودك با پستان مادرش مى باشد .

۹۹۲۵.امام على عليه السلامـ آن جا كه ياران خود را به دليل سستى در امر جهاد توبيخ كرد ـفرمود : براى من محبوبترين چيزى كه ملاقاتش كنم، مرگ است .

۹۹۲۶.امام على عليه السلام :و به خدا سوگند كه من بر حق هستم و عاشق شهادتم .

۹۹۲۷.امام على عليه السلام :به خدا سوگند، اگر نبود اميد من به شهادت در ميدان جنگ با دشمن ـ البته اگر چنين مقدّر باشد ـ هر آينه بر مركب خويش مى نشستم و تا باد شمال و جنوب مى وزد، به سراغ شما نمى آمدم .