مثل خدا شدن

مراد از «به سان خود» این نیست که بنده در صفات اختصاصی خداوند که لازمۀ واجب الوجود بودن حضرتش است همانند او گردد بلکه مراد آن است که در صفات غیر اختصاصی رنگ خدایی بگیرد و در حدّ ظرفیت وجودی خود مظهری از صفات غیر اختصاصی پروردگار گردد.
مثلاً خداوند، رحیم و کریم و عزیز و قادر است او نیز دارای کرم و عزت و قدرت و رحمت گردد، خداوند آفریننده است بی آنکه متّکی به کسی باشد، او نیز آفریننده باشد ولیکن به اذن خداوند. خداوند اگر بخواهد افلاک را دگرگون می فرماید. این انسان نیز در افلاک (در حدّ ظرفیت وجودی خود) تصرف می کند مثلاً شق القمر انجام می دهد. خداوند بیماران ناعلاج را علاج می کند و کور مادرزاد را شفا می بخشد او نیز به اذن خداوند چنین می کند. البته میزان ظهور اسماء و صفات حق در او و به اصطلاح میزان قدرت ولایی او تابع میزان ولایت و پیروی او از حضرت پروردگار است.
حدیث مزبور اساساً زنجیره سند ندارد و ضعیف است.