تخفیف مجازات کافران

یک) الإمامُ الکاظمُ(ع): کانَ فی بنی إسرائیلَ رجُلٌ مؤمنٌ، و کانَ لَهُ جارٌ کافِرٌ، فکانَ یرفُقُ بالمؤمنِ و یولِیهِ المَعروفَ فی الدُّنیا، فلَمّا أنْ ماتَ الکافرُ بنی اللّهُ لَهُ بَیتا فی النّارِ مِن طِینٍ، فکانَ یقیهِ حَرَّها و یأتیهِ الرِّزقُ مِن غَیرِها، و قیلَ لَهُ: هذا بما کنتَ تُدخِلُ علی جارِک المؤمِن.[۱]

امام کاظم(ع): در میان بنی اسرائیل مردی مؤمن بود که همسایه کافری داشت. او با آن مرد مؤمن رفتاری نرم داشت و به وی نیکی می کرد. وقتی آن کافر از دنیا رفت خداوند در دوزخ خانه ای گِلی برایش ساخت که او را از گرمای جهنّم حفظ می کرد و روزیش از غیر دوزخ می آمد. به او گفته شد: این به سبب رفتاری است که با همسایه مؤمنت داشتی.

مجلسی پس از نقل این روایت می گوید: این روایت و امثال آن دلیل است که عذاب برخی کافران جهنّمی به خاطر اعمال نیکشان برداشته می شود. آیاتی که دربارة کفار وارد شده که تخفیفی در عذابشان داده نمی شود در موردی است که چنین اعمال خیری از آنها صادر نشده باشد.

دو) امام باقر(ع) فرمود: «مرد مؤمنی درکشور پادشاه ستمگری می زیست. آن ستمگر آهنگ آن مؤمن کرد و او فرار کرد و به برخی از بلاد غیر اسلامی رفت و بر مردی مشرک فرود آمد. آن مرد مشرک او را در کنار خود جای داد و پذیرایی نمود. همینکه آن مشرک مرد به او خطاب رسید، سوگند به عزّت و جلال خودم که اگر در بهشت جایی برای مشرک بود تو را در آن، جا می دادم، اما ای آتش او را بترسان ولی آسیب نرسان.

امام آنگاه فرمود: و هر صبح و شام برای او از خارج آن محیط روزی آورده می شود. از امام سؤال شد: از بهشت؟ فرمود: از جایی که خدا خودش می خواهد.»[۲]

سه) رسولُ اللّهِ(ص): إنَّ أهْوَنَ أهلِ النّارِ عذابا ابنُ جذْعانَ، فقیل: یا رسولَ اللّهِ، و ما بالُ ابنِ جذْعانَ أهْوَنُ أهلِ النّارِ عَذابا؟ قالَ: إنَّهُ کانَ یطْعِمُ الطَّعامَ.[۳]

پیامبر خدا(ص) فرمود: از میان دوزخیان، ابن جذعان سبک ترین عذاب را دارد. عرض شد: ای پیامبر خدا! چرا ابن جذعان سبک ترین عذاب را دارد؟ فرمود: چون او مردم را اطعام می کرد.