امام کاظم علیه السلام
ـ في قَولِه تَعالى : «يُحْيِي الأَرْضَ بَعدَ مَوتِها» ـ: لَيسَ يُحيِيها بِالقَطْرِ، و لكِنْ يَبعَثُ اللّهُ رِجالاً فيُحيُونَ العَدلَ فتَحيا الأرضُ لإحياءِ العَدلِ، و لاَءقامَةُ الحَدِّ للّهِِ أنفَعُ في الأرضِ مِنَ القَطرِ أربَعينَ صَباحا .
ـ درباره آيه «زمين را بعد از مرگش زنده مى كند» ـفرمود : منظور زنده كردن زمين با باران نيست، بلكه خداوند مردانى را مى فرستد كه عدالت را زنده مى كنند و با زنده شدن عدالت، زمين نيز زنده مى شود. هر آينه، بر پا داشتن حدود (احكام) خدا در روى زمين، از باران چهل روز سودمندتر است.
الكافي : ج 2 ص 174 ح 7
راوی: رويكردهای پژوهشی ما «تك منظری» است و كاربردی كردن اطلاعات علمی و نتايج آن كه از مقاصد پژوهش است در كشور ما مورد غفلت قرارگرفته است .
به گزارش راوی،«جعفر نكونام»، مدير مسئول پژوهش نامه قرآن و حديث و عضو هيئت علمی دانشگاه قم با نگاهی به رويكرد علمی پژوهشی در قرآن پژوهی، تعريف جامعی از پژوهش ارائه كرد و افزود: پژوهش يعنی گردآوری و پردازش اطلاعات در سه محور مسئله پژوهی، موضوع پژوهی و متن پژوهی كه در اين ميان موضوع پژوهی بيشترين تحقيقات كشور را به خود اختصاص داده و متن پژوهی و مسئله پژوهی به ترتيب در رتبه های بعدی قرار دارند. اين استاد دانشگاه با تشريح رويكردها، مقاصد و حوزه های پژوهشی اظهار داشت: رويكردهای پژوهشی ما «تك منظری» است و كاربردی كردن اطلاعات علمی و نتايج آن كه از مقاصد پژوهش است در كشور ما مورد غفلت قرارگرفته و در حوزه های پژوهش نيز معناشناسی، گونه شناسی، هرمنوتيك، كرونولوژی و علوم تجربی آن طوركه بايد مورد توجه قرار نگرفته است. نكونام در پايان عاميانه سازی، سياسی سازی، ضعف در مديريت پژوهش، عدم وجود اشراف علمی لازم، عدم آشنايی با روش تحقيق قرآنی، ضعف در اطلاع رسانی و درنتيجه موازی كاری و عدم وجود بسته های ترويج پژوهش علمی را از آفات پژوهش های كنونی در كشور برشمرد.