متّفق عليه

«حديثى است كه آن را دو يا چند تن از پيشوايان حديث روايت كرده باشند». مانند حديثى كه چند تن از صاحبان كتب صحاح اهل سنت آن را در كتاب خود نقل كرده اند، يا روايتى كه مثلاً هم در كافى و هم در من لايحضره الفقيه آمده است.

در روايات اهل سنت چنانچه بعد از نقل حديثى تعبير «متّفق على صحته» يا «صحيح متّفق عليه» به كار رود، مراد حديثى است كه شيخان (بخارى و مسلم) آن را صحيح شمرده و در كتاب خود نقل كرده اند، مثلاً حديث «إنّما الاعمال بالنّيّات» متّفق على صحّته. (اصول الحديث و احكامه، ص ۷۶؛ دانش دراية الحديث، ص ۱۱۴ – ۱۱۵)