وجه فی بلده

«وجه فی بلده» به معنای شخص مورد وثوق است و در شهر خود به عنوان فردی وجیه و مثبت و مورد اعتماد میان مردم شهرت داشته است.
«وجه» به معنای «وجیه» است و لذا گاهی به صورت «وجیه فی بلده» ضبط کرده اند.
شیخ طوسی در کتاب فهرست، ص ۷۵ این تعبیر را در مورد احمد بن علی فائدی قزوینی به کار برده و از این کتاب به کتاب های دیگر راه یافته است. چنین عبارتی را برای دیگران نیافتیم. در فهرست می خوانیم:
أحمد بن علی الفائدی، أبو عمرو القزوینی، شیخ ثقة من أصحابنا، وجیه فی بلده.