(1)
معیارهای فهم و نقد حدیث در تفسیر المیزان
شادی نفیسی
دکتری علوم قرآن و حدیث
دانشگاه تربیت مدرس
استاد راهنما: محمدعلی مهدوی راد
اساتید مشاور: سید محمدباقر حجتی، نهله غروی نائینی
1381
660 ص.
این که چرا علامه طباطبایی(ره) در بررسی حدیث توجه جدی به سند ندارد؟ از نظر علامه چه معیارهایی برای نقد متن معتبر است و چرا او بیش از دیگران به این امور روی کرده است؟ و مراد علامه از جری چیست و چرا دربارۀ بخش عظیمی از روایات، این گونه داوری میکند؟ محورها و سؤالهایی است که سبب تدوین این پایاننامه برای نگارنده گشته که در هفت فصل به نقد و بررسی آنها پرداخته است.وی در تحقیق خود کوشیده تا با استخراج داوریهای علامه و ساماندهی نظرات ایشان در نقد و فهم حدیث، تداوم حرکتی باشد که این متفکران اندیشهور در جهت پیراستن گنجینۀ گرانقدر حدیث در دورۀ معاصر آغاز کردهاند. وی در کار خود استقصاء تمام نظرات را مدّ نظر نداشته، بلکه هدفش ارائۀ اجمالی این نظرات بوده تا در پرتو آن دیدگاه علامه بهتر فهمیده شود.وی در دیدگاه خود ابتدا به بررسی روایات موجود در دو مرحله پرداخته است: عصر پیامبر اکرم(ص) و عصر ائمۀ اهل بیت(ع). پس از آن آرای محققانی را گزارش میکند که در این باره نگاشتههایی مستقل داشتهاند. وی در گزارش آرای محققان به نقل مستقل دیدگاه هر یک از ایشان نپرداخته بلکه چیزی را نقل کرده که در جمعبندی کلّی میتوان از نظرات این عالمان به دست آورد، چنان که در ارائۀ نمونهها به آنچه ایشان در کتابهایشان آوردهاند بسنده نکرده و کوشیده تا نمونههایی جدید از منابع شیعه و سنّی برای آن بیاورد. وی در این قسمت دو مجموعۀ معیار: معیارهای فهم و معیارهای نقد حدیث را آورده است.