سؤالاتى نموده اند و پاسخ گرفته اند.

دلايل جعلى بودن اين خبر

1ـ سعد، از امام عسكرى(ع) پرسيده است:
آن كار بسيار زشت آشكارى كه چون زن مرتكب شود، شويش مى تواند او را ـ در دورانى كه ايّام عدّه [طلاق خود] را مى گذراند ـ از خانه بيرون كند، چيست؟ ^۱
و امام پاسخ داده است:
آن عمل، سحق است، نه زنا؛ اگر مساحقه كند، بايد رجم شود و رجم، خوارى است. كسى را كه خداوند خوار و دور كرده است، نبايد او را نزديك سازند [و به خانه راه دهند]. ^۲
علاّمه شوشترى، پاسخ منسوب به امام عسكرى(ع) را چنين نقد و رد مى كند:
احدى به اين كه «فاحشه مبيّنه» در «زن طلاق گفته شده اى كه ايّام عده را در خانه شويش كه او را طلاق گفته، مى گذراند»، سحق باشد قائل نيست؛ و تنها به آزار خانواده شوهر و يا زناى زن، تفسير شده است. ^۳ به علاوه، اين خبر، متضمّن اين مطلب است كه «سحق» از «زنا» بدتر است؛ حال آنكه اماميه اتفاق دارند كه از جهت حد ،چون زنا، بلكه پايين تر از زناست. سحق، مجازاتش تازيانه