على بن ابراهيم مى پرسد:
أتعرف الصديحين؟... آن دو خالص نسب را مى شناسى؟ گفتم: بله؛ گفت: نامشان چيست؟ گفتم: محمّد و موسى. ^۱
شايان ذكر است كه در خبر شيخ طوسى، درباره برادر حضرت مهدى(ع) ـ موسى ـ مطلبى وجود ندارد. شگفت آنكه در همين باب، در خبر19، مضمونى مشابه از ابراهيم بن مهزيار وجود دارد:
به مدينه آمدم و از خاندان حضرت عسكرى(ع) جويا شدم؛ بى نتيجه بود. به مكّه رفتم. در آنجا با جوانى برازنده ديدار كردم. از او پرسيدم: از احوال خاندان ابو محمّد چه مى دانى؟ پاسخ داد: سوگند به خدا كه نور در جبين فرزندان حسن بن على، محمّد و موسى مى بينم و من فرستاده آن دو نزد توام تا از كارشان خبردارت كنم. اگر دوست دارى با آن دو تن ملاقات كنى و خاك پايشان را سرمه ديدگان سازى، با من به طايف بيا! ^۲
استاد غفارى بر اين خبر اشكال مى كند؛ بدين ترتيب كه زمان ابراهيم بن مهزيار را پيش و مقدّم بر دوران حضرت مهدى(ع)، مى شناساند. ^۳
3ـ در خبر آمده است كه راوى هرچه گشت، اثرى از حضرت مهدى(ع) پيدا نكرد؛ حال آنكه سفيران آن حضرت از زمان مرگ پدرش(260هـ) تا پايان دوران غيبت صغرا [سال 329يا328هـ ـ بنا بر اختلافى كه در سال مرگ سمرىّ (صهرىّ) وجود دارد ـ]، مشهور و شناخته شده بوده اند و شيعيان به ايشان مراجعه مى كرده اند؛ چون حلقه اتصال آنان با حضرت حجت(ع) بوده است. ^۴