زاذان

كنيه او ابو عمره فارسى و هم پيمان كِنْده بود . وى مردى كوفى و نابينا بود كه پارچه مى فروخت و از ياران اميرمؤمنان عليه السلام بود . او در زمان پيامبر صلى الله عليه و آله به دنيا آمد و يكى از عالمان بزرگ به شمار مى آمد . وى كرباس مى فروخت و هنگامى كه مشترى پيش او مى آمد ، عيب دو روى پارچه را هم به او نشان مى داد . او مردى مورد اعتماد بود . گفته شده كه در زمان حَجّاج بن يوسف ، در كوفه پس از ماجراى جَماجِم از دنيا رفت . گفته شده كه در سال ۸۲ ق در كوفه درگذشت .

رجال الطوسى : ص ۶۴ ش ۵۶۷ ، سير أعلام النبلاء : ج ۴ ص ۲۸۲ ش ۱۰۲.

زكريا بن آدم

وى از ياران امام صادق ، امام رضا و امام جواد عليهم السلام است و نزد امام رضا عليه السلام وجهه اى داشت. او راوى اى ثقه، بزرگوار و پُر قدر و منزلت است. كشّى ، در ستايش و بزرگى او رواياتى آورده است، از جمله ، روايتى درباره ارجاع به او براى آموختن احكام و تعاليم دين .

زُهْرى

محمّد بن مسلم بن شهاب زُهْرى ، در سال ۵۰ ق ، به دنيا آمد و در سال ۱۲۴ ق ، درگذشت . او از ياران امام سجّاد و امام صادق عليه السلام بود . نقل شده است كه وقتى كارگزار بنى اميّه بود ، مردى را مجازات كرد و آن مرد ، در حين مجازات مُرد . زُهْرى ، سرگردان