فصل دوم : حكمتهاى عبادى
2 / 1
نورانيّت وضو
۳۵.الأمالى للصدوق : حدّثنا عليّ بن أحمد ، قال : حدّثنا محمّد بن أبى عبد اللَّه الكوفي ، عن سهل بن زياد الآدمى ، عن عبد العظيم بن عبد اللَّه الحسنى ، عن علىّ بن محمّد بن عليّ بن موسى بن جعفر بن محمّد بن عليّ بن الحسين بن عليّ بن أبى طالب عليهم السلام ، قال :
لَمّا كَلَّمَ اللَّهُعزّ وجلّ موسى بنَ عِمرانَ عليه السلام... قالَ: إلهى! فَما جَزاءُ مَن أتَمَّ الوُضوءَ مِن خَشيَتِكَ؟ قالَ: أبعَثُهُ يَومَ القِيامَةِ ولَهُ نورٌ بَينَ عَينَيهِ يَتَلَألَأُ.۱
ترجمه
۰.حضرت عبد العظيم عليه السلام : امام هادى عليه السلام فرمود : «هنگامى كه خداوندعزّ وجلّ با موسى بن عمران عليه السلام سخن مىگفت، موسى گفت : خدايا! پاداش كسى كه از خوف تو، وضو را كامل كند، چيست؟ خداوند فرمود: او را در روز قيامت در حالى بر مىانگيزانم كه نورى در ميان دو چشمش مىدرخشد» .
شرح
بر پايه اين حديث، يكى از آثار وضو، نورانيت چهره در قيامت است . در اين باره چند