4 / 7
فريفته شدن
۷۶.علل الشرائع : حدّثنا محمّد بن موسى المتوكّل ، قال : حدّثنا عليّ بن الحسين السعد آبادى ، عن أحمد بن أبى عبد اللَّه البرقى ، عن عبد العظيم بن عبد اللَّه الحسنى ، عن ابن أبى عمير ، عن عبد اللَّه بن الفضل ، عن خاله محمّد بن سليمان ، عن رجل ، عن محمّد بن عليّ [ عليهما السلام ]أنّه قال لمحمّد بن مسلم :
يا مُحَمَّدَ بنَ مُسلمٍ! لا يَغُرَّنَّكَ النَّاسُ مِن نَفسِكَ ، فَإِنَّ الأَمرَ يَصِلُ إلَيكَ دونَهُم . ۱
ترجمه
۰.حضرت عبد العظيم عليه السلام - به سند خود - : امام باقر عليه السلام خطاب به محمّد بن مسلم فرمود : «مبادا مردم، تو را فريب دهند و از خود، غافل سازند ؛ زيرا [اگر فريفته شدى، ]زيان آن، متوجّه خودت خواهد شد ، نه آنها» .
شرح
در اين حديث ، فريفتگى، يكى از رذايل اخلاقى شمرده شده كه زيان آن، متوجّه شخص فريب خورده مىگردد ، و توصيه شده كه انسان بايد همواره هشيار باشد تا تسليم وسوسههاى فريبكاران نشود . نكات قابل توجّه در شرح اين حديث، عبارت اند از :
1 . حكمت ياد شده، ريشه در آياتى از قرآن كريم دارد ، مانند :
(وَ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ ءَامَنُوا اتَّبِعُوا سَبِيلَنَا وَ لْنَحْمِلْ خَطَيَكُمْ وَ مَا هُم بِحَمِلِينَ مِنْ خَطَيَهُم مِّن شَىْءٍ إِنَّهُمْ لَكَذِبُونَ .2 كافران به مؤمنان گفتند : «شما از راه ما پيروى كنيد و گناهانتان به گردن ما»،