نعمت‏هايم را انكار مكن . منم خدايى كه جز من معبودى نيست . منم شكننده پشت ستمگران ، و در هم كوبنده متكبّران ، و خوار كننده ظالمان ، و جزا دهنده روز رستاخيز . منم خداوندى كه جز من معبودى نيست . هر كس غير از فضل من ، به ديگرى اميدوار باشد ، و يا غير از عدل من ، از ديگرى بترسد ، او را عذابى خواهم داد كه هيچ كس را مانند آن عذاب نكرده باشم . پس مرا عبادت كن و بر من توكّل نما .
به درستى كه من پيغمبرى را مبعوث نكردم، مگر اين كه زمانى كه مدّت پيامبرى‏اش تمام گشت ، برايش وصى‏اى قرار دادم . ومن تو را بر پيغمبران برترى دادم و وصىّ تو را نيز بر ساير اوصيا برگزيدم ، و تو را به دو نازدانه‏ات بعد از او و به دو نوه‏ات، حسن و حسين ، گرامى داشتم. حسن را بعد از گذشتن زمان پدرش ، معدن علم خود قرار دادم ، و حسين را گنجور وحى خويش ساختم و او را به شهادت گرامى داشتم ، و عاقبت كار او را به سعادت ختم نمودم . او افضل شهداست و بلندترين مقام را در ميان آنها دارد . كلمه كامل و حجّت رساى خود را در نزد او گذاشتم ، و به وسيله عترت او جزا مى‏دهم و عقاب مى‏كنم . اوّلين آن عترت، على است كه سَرور عبادت كنندگان و زينت دوستان گذشته‏ام است ، و فرزندش محمّد - كه همنام جدّ ستوده‏اش است - ، شكافنده علم و معدن حكمت من است . زود است مردمى كه در باره جعفر به شك مى‏افتند، هلاك گردند و كسى كه وى را تكذيب كند، گويا مرا تكذيب كرده است . به راستى من جايگاه جعفر را گرامى خواهم داشت ، و او را به وسيله شيعيان و دوستان و پيروانش خشنود خواهم ساخت . پس از وى به موسى، فتنه كور و تاريك و ظلمانى نازل خواهد شد ، [هر چند] رشته تقديراتم بريده نمى‏شود و برهانم پنهان نمى‏ماند و دوستانم بدبخت نمى‏شوند .
آگاه باشيد كه هر كس يكى از آنها را انكار نمايد، به نعمت من ناسپاسى كرده است، و هركس آيه‏اى از كتاب مرا جا به جا كند، بر من دروغ بسته است . واى بر افترا زنندگان و انكار كنندگان ، در آن هنگامى كه زمان بنده و دوست و برگزيده‏ام موسى منقضى مى‏شود! آگاه باشيد كه تكذيب كننده هشتمين ، تكذيب كننده همه اولياى من است . على، ولى و يارى كننده من است ، و كسى است كه دشوارى‏هاى نبوّت را بر

أبيهِ جَهلًا مِنهُ ِبِولادَتِهِ ،وحِرصاً مِنهُ عَلى‏ قَتلِهِ إن ظَفِرَ بِهِ، و طَمَعاً فى ميراثِهِ، حَتّى‏ يَأخُذَهُ بِغَيرِ حَقِّهِ .
قالَ أبو خالِدٍ : فَقُلتُ لَهُ : يَابنَ رَسولِ اللَّهِ ! وإنَّ ذلِكَ لَكائِنٌ ؟
فَقالَ : إى وَرَبّى ، إنَّ ذلِكَ لَمَكتوبٌ عِندَنا فِى الصَّحيفَةِ الَّتى فيها ذِكرُ المِحَنِ الَّتى تَجرى عَلَينا بَعدَ رَسولِ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله .
قالَ أبو خالِدٍ : فَقُلتُ : يَابنَ رَسولِ اللَّهِ ! ثُمَّ يَكونُ ماذا ؟
قالَ : ثُمَّ تَمتَدُّ الغَيبَةُ بِوَلِيِّ اللَّهِ‏عزّ وجلّ الثّانى عَشَرَ مِن أوصِياءِ رَسولِ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله وَالأَئِمَّةِ بَعدَهُ .
يا أباخالِدٍ ! إنَّ أهلَ زَمانِ غَيبَتِهِ القائِلينَ بِإِمامَتِهِ وَالمُنتَظِرينَ لِظُهورِهِ، أفضَلُ مِن أهلِ كُلِّ زَمانٍ ؛ لِأَنَّ اللَّهَ تَبارَكَ وتَعالى‏ أعطاهُم مِنَ العُقولِ وَالأَفهامِ وَالمَعرِفَةِ ما صارَت بِهِ الغَيبَةُ عِندَهُم بِمَنزِلَةِ المُشاهَدَةِ ، وجَعَلَهُم فى ذلِكَ الزَّمانِ بِمَنزِلَةِ المُجاهِدينَ بَينَ يَدَى رَسولِ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله بِالسَّيفِ ، اُولئِكَ المُخلَصونَ حَقّاً، وشيعَتُنا صِدقاً ، وَالدُّعاةُ إلى‏ دينِ اللَّهِ‏عزّ وجلّ سِرّاً وجَهراً .
وقالَ عَلِيُّ بنُ الحُسَينِ عليه السلام : اِنتظارُ الفَرَجِ مِن أعظَمِ الفَرَجِ.^۱

ترجمه حديث 11

۰.حضرت عبد العظيم عليه السلام - به سند خود - : امام صادق عليه السلام فرمود : امام باقر عليه السلام فرزندان خود را پيرامونش جمع نمود و در ميان آنها عموى ايشان زيد بن على هم بود. پس از آن، امام عليه السلام كتابى را بيرون آورد كه به خطّ امير مؤمنان و املاى پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله بود ، و در آن، نوشته شده بود : «بسم اللَّه الرحمن الرحيم. اين كتابى است از جانب خداوند توانا و درستكار به سوى محمّد كه نور او و سفير او و حاجب و دربان او و ره‏نماى اوست . اين نامه را جبرئيل امين از نزد خداوند جهانيان فرود آورده است .
اى محمّد ! نام‏هاى مرا بزرگ بشمار و از نعمت‏هاى من سپاس‏گزارى كن و