نظير محمد بن اَسلم طوسى و حسن بن سفيان نسايى; ^۱ امّا اوج اين اقدام را بايد از قرن چهارم هجرى به بعد دانست.
از كسانى كه از اين تاريخ به بعد به تأليف اربعين دست زده اند, در ميان اهل سنّت,مى توان به علماى زير اشاره كرد:
ـ احمد بن حرب نيشابورى (م 234ق),
ـ حافظ حسن بن سفيان نسويّ (م 303),
ـ حافظ ابو بكر كلابادى (م 380ق),
ـ حافظ عمر بن احمد بن مهدى بغدادى دارقُطنى (م385ق),
ـ حافظ ابوبكر جوزقى (م388ق),
ـ حاكم نيشابورى (م405ق),
ـ ابو سعيد مالينى (412ق),
ـ ابوعبدالرحمان سُلّمى (412ق),
ـ حافظ ابونعيم اصفهانى (م430ق),
ـ اسماعيل بن عبدالرحمان صابونى نيشابورى (م449ق),
ـ حافظ ابوبكر بيهقى (م458ق),
ـ حافظ ابوبكر محمد بن ابراهيم اصفهانى (م466ق),
ـ حافظ عبدالرحمان بن احمد نيشابورى (م476ق),
ـ حافظ ابوعبدالله ثقفى (م489ق),
ـ نصر بن ابراهيم مَقدسى (م490ق),
ـ امام ابوحامد محمد غزّالى (م505ق),
ـ حافظ ابن عساكر (م571ق),
ـ بدرالدين ابومعمّر اسماعيل تبريزى (م601ق),
ـ امام فخرالدين رازى (م606هـ),