«شادى دنيا با غم آميخته است»^۱ و «همه شادى‏هاى دنيوى از بين خواهند رفت»^۲ و «هر چه لذّت شادى بيشتر باشد ، از دست دادن آن ، رنج‏آورتر خواهد بود» .^۳ بر اين اساس ، كسانى كه در دنيا در صدد به دست آوردن شادىِ مطلق هستند ، بايد توجّه داشته باشند كه دستيابى به آن در دنيا امكان‏پذير نيست ، مگر براى كسانى كه خود را به گونه‏اى ساخته‏اند كه تلخى‏ها نيز براى آنها شيرين است .^۴