برادرت حسين ، پسر مادر توست و بيش از اين در اين زمينه سفارش نمى كنم ، خداوند خليفه بر شماست .
پس از ضربت خوردن ، وصيّتى به امام حسن و امام حسين عليهماالسلام نمود كه معروف است و در نهج البلاغه نيز نقل شده است:
اُوصيكُما بِتَقوَى اللّهِ ، وألّا تَبغِيَا الدُّنيا... .^۱شما دو تن را سفارش مى كنم به پروا كردن از خدا و اين كه در پى دنيا نباشيد .
و نيز سفارشى ويژه ، طولانى و جالب به امام حسين عليه السلام دارد:
يا بُنَيَّ ، اُوصيكَ بِتَقوَى اللّهِ فِي الغِنى وَالفَقرِ، وكَلِمَةِ الحَقِّ فِي الرِّضى وَالغَضَبِ، وَالقَصدِ فِي الغِنى وَالفَقرِ، وبِالعَدلِ عَلَى الصَّديقِ وَالعَدُوِّ، وَبِالعَمَلِ فِي النَّشاطِ وَالكَسَلِ، وَالرِّضى عَنِ اللّهِ فِي الشِّدَّةِ وَالرَّخاءِ... .^۲پسرم! تو را سفارش مى كنم به پَروامندى از خدا در حال دارايى و نادارى ، و گفتن سخن حق در حال خشنودى و خشم ، و ميانه روى در حال توانگرى و درويشى ، و دادگرى بر دوست و دشمن ، و عدالت ورزى در سرحالى و بى حالى ، و خشنودى از خدا در سختى و آسايش .